نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی ن

تحریف یا تخریب یک اثر ملی/ چه اتفاقی برای «ای ایران» افتاده‌است؟ (+فیلم)

روی یک اثر ملی ترانه‌ای دیگر گذاشته‌اند.

اثری که ترانه، آهنگسازی و اجرایش در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ ساخت این سرود در روزهای اخیر بحث‌برانگیز بوده؛ ترانه‌ای جدید بر سرودی قدیمی و خاطره‌انگیز. ادامه راهی که در سال‌های اخیر برخی مداحان در پیش گرفته‌اند و نوحه‌های خود را از روی ترانه‌های مشهور خوانندگان پاپ قبل از انقلاب کپی می‌کنند؛ همان خوانندگانی که ترانه‌هایشان بعد از انقلاب ممنوع است.

البته این‌بار قضیه متفاوت‌تر بوده؛ معاونت تبلیغات آستان قدس رضوی، دست روی کپی از اثری گذاشته که به ثبت ملی رسیده است. «ای ایران» ساخته «روح‌الله خالقی» که «غلامحسین بنان» آن را خواند و ماندگار شد. ترانه‌ای حماسی با شعری از «حسین گل‌گلاب» موسیقی‌دان، شاعر و گیاه شناس برجسته ایران که در روزهای اشغال ایران توسط قوای متفقین در جنگ جهانی دوم آن را سرود. شعری که سال‌های سال ورد زبان ایرانیان شد و با وجود اقبال گسترده به آن، هیچ‌وقت به‌صورت رسمی پذیرفته نشد. تنها در مدت کوتاهی پس از انقلاب و در دوره دولت موقت مهدی بازرگان بود که این ترانه از صداوسیمای ایران پخش می‌شد.

ای ایران، از هر لحاظ حماسی و پر از شور و شوق به وطن است. هم شعری که گل‌گلاب سروده، هم نحوه خواندن بنان و از همه مهم‌تر، آهنگسازی بی‌نظیر خالقی در مایه دشتی از دستگاه شور، که در اصل آوازی حزن‌انگیز است و خالقی آن را به حماسه تبدیل می‌کند. ای ایران با کنار هم قرار گرفتن همه این عناصر است که جاودان شده و مجموع همه این‌هاست که ثبت ملی شده. ای ایران، حالا بخشی از آثار ثبت شده فرهنگی ایران است و نباید هیچ گونه دخل و تصرفی در آن است.

تاريخ انتشار در سايت سازمان سوسياليستهای ايران ـ سوسیالیستهای طرفدار راه مصدق در روز يکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۷ - ۳ مارس ۲۰۱۹

ـ اعتراض خانه موسیقی به جعل و تحریف کلامی سرود "ای ایران"

خانه موسیقی با انتشار بیانیه‌ای نسبت به تحریف سرود "ای ایران" واکنش نشان داد. در بیانیه خانه موسیقی، جعل این سرود امری غیرقانونی و به دور از اخلاق اعلام شده است. از این ترانه به‌عنوان سرود ملی غیررسمی ایران یاد می‌شود.

ــ واکنش هنرمندان به جعل سرود "ای ایران" / دختر روح‌الله خالقی اعتراض کرد

گلنوش خالقی، فرهاد فخرالدینی، حسن ریاحی و اسفندیار قره‌باغی به دخل و تصرف سرود خاطره‌انگیز "ای ایران" اعتراض کردند.

در شهریور 1323زمانی که نیروهای انگلیسی و دیگر متفقین تهران را اشغال کرده بودند، حسین گل گلاب تصنیف سرای معروف، از یکی از خیابان های معروف شهر می گذرد.

او مشاهده می کند که بین یک سرباز انگلیسی و یک افسر ایرانی بگو مگو می شود و سرباز انگلیسی، کشیده محکمی در گوش افسر ایرانی می نوازد. گل گلاب پس از دیدنِ این صحنه، با چشمان اشک آلود به استودیوی روح الله خالقی (موسیقی دان) می رود و شروع به گریه می کند.

غلامحسین بنان می پرسد ماجرا چیست؟ او ماجرا را تعریف می کند و می گوید: