مبارزه برای کسب انتخابات آزاد

کامبیز قائم مقام -  لوس انجلس

شرایط سیاسی- اجتماعی در ایران این تصویر را بما می دهد که انتخابات آزاد در تحت چنین رژیمی غیر ممکن است و تمام شواهد در جهت این استدلال است و در گذشته نیز نشان داده است که هرگونه حرکت برای ایجاد دریچه ای بسوی انتخابات آزاد بی نتیجه میماند . چه در بهترین نوع آن نظیرجنبش دوم خرداد، با وجود شرکت گسترده مردم حق انتخاب کردن از بالابرای پایین تعیین می شد. حکومت برای مردم تعیین می کرد که به کدام سه نفر رای دهند و هرشخصیت لیبرال از طرف شورای نگهبان قیچی می شد. بهر حال داشتن انتخابات آزاد در این سیستم فقط آرزوست و پایه مادی آن را نیز در وجود این دستگاه نمی بینم. چون انتخابات آزاد یعنی سرنگونی رژیم بطور صلح آمیز یا «مخملی» . ما شاهد نمونه هائی از آن در شیلی، آرژانتین و فیلیپین و بسیاری دیگر از کشور های نظیر ایران را بوده ایم . در اینگونه کشورهای  بمحض آنکه توافق بانتخابات آزاد از طرف این رژیم ها صورت گرفت دیگر بازگشت بسوی گذشته برای دیکتاتوری مقدور نبود . حتی در اتحاد جماهیر شوروی گورباچف نتوانست برای پروستکاریکای خود حدی قایل شود و سیستم هفتاد ساله آن فرو ریخت.

این صورت مسئله است که بدون آزادی انتخابات بامید موفقیت نشستن فقط وقت تلف کردن است. و یا در کنار موضوع انتخابات فقط شعار سرنگونی رژیم  را دادن ، نه تنها کافی نیست بلکه مسئله ای را حل نخواهد کرد . چه همه میدانیم  که دوران حرکت های نظامی و ترقه در کردن تمام شده است و فقط یک حرکت سیاسی  مستمر قادر است  جنبش را به ثمر برساند. از اینکه در درون  چنین سیستمی هیچ  اقدام دمکراتیکی را  نمی توان بثمر رساند حرفی نیست .  چه بر خلاف نظر بسیاری از محافل در باطن طرفدار این رژیم ،  فقط با رفتن این سیستم و جایگزینی آن با یک دولت ملی است که میتوان انتظار برقراری  آزادی های اجتماعی را در مملکت داشت . دعوا بر سر لغت نیست سرنگونی ، برکناری و یا هر لغت دیگری که به معنای تغییر این سیستم باشد منظور ماست. ولی این شعار اگر دارای تحلیلی نباشد و یا راههای پیاده کردن آن گویا نباشد تنها بصورت یک شعار برای ما باقی می ماند. لذا برای مبارزه با این سیستم،  طرح اشکالات و عقب ماندگی های این سیستم ضروری است . چه در هر دولتی چه دولت شاه و چه دولت فقها خواسته های مردم باید بصورت شعار مطرح گردد. لذا طرح شعار انتخابات آزاد و مبارزه برای آن نه تنها  بی جا نیست بلکهi در یک مبارزه سیاسی شرکت در مبارزه برای انتخابات آزاد بهترین روش برای یاد گیری مبارزه، بمیدان کشدین وسیع مردم و افشا کردن حکومت فریبکار است و باید همیشه شعار اصلی ما باشد و این خواسته را همواره مطرح کنیم و از حکمرانان بخواهیم که آزادی و آزادی انتخابات حق ماست و با هیچ معامله ای عوض نخواهد شد و اگر امروز انجام نشد فردا دوباره آنرا تکرار میکنیم. مبارزه برای انتخابات ازاد هرگز بمعنای شرکت در انتخابات تعین شده 28 ساله رژیم نیست . غذای مبارزه باید آماده باشد و چون رژیم به آن ترتیب اثری نخواهد داد افشاگری رژیم آسانتر می شود. ما همیشه باید خواسته های  خودمان را در مقابل رژیم  مطرح کنیم و از آنها بخواهیم تا به خواسته های به حق ما احترام بگذارند. مهم نیست که رژیم در ماهیتش نیست  که آنها را فراهم کند چه تنها با طرح  شعارسرنگونی ولایت فقیه مبارزه همگانی نمی شود بلکه با طرح یک یک خواسته های بحق مردم است که می توان مبارزه ایجاد کرد و یک یک طبقات را بمبارزه کشاند.  ما آزادی را ازآسمانها و در خلاء  نمی خواهیم، ما آزادی را از یک رژیم دیکتاتوری می خواهیم. باید میدان مبارزه داشت وگرنه مبارزه در  خلاء انجام پذیر نیست. مبارزه جغرافیایی هم نیست یعنی آزادی انتخابات چه در داخل وچه در خارج کشور شعاری مشترک است. نحوه و تاکتیک مبارزه با هم میتواند فرق داشته باشد. ما باید نشان دهیم نه تنها با شعار مبارزه با انتخابات مخالف نیستیم بلکه آن شعار ما است و برای بدست آوردن آن مبارزه می کنیم و منتظر رفتن رژیم هم نمی شویم.تا در آنزمان خواستار انتخابات آزداد شویم . آزادی انتخابات،  آزادی احزاب، آزادی تظاهرات و بسیاری دیگر از خواسته دمکراتیک  پایه های مبارزاتی ما را تشکیل می دهند. بر مبنای این خواسته ها باید با احزاب و گروه های مختلف وارد اتحاد عمل شد تا حرکت های ما محکم تر گردد. ابعاد مبارزات و خواسته ها را باید گسترده تر کرد و باید در نظر داشت که خواسته ها و مبارزه ما بطور مستقیم از رژیم و با رژیم است. مبارزه را نباید در خلاء نگهداشت . باید مرتباً با دامن زدن باینگونه مبارزات رژیم را افشا نمود، تا نشان داده شود که این حکومت هرگز قادر به انجام انتخابات آزاد نیست . چون آزادی انتخابات یعنی بهم ریختن این سیستم ، باین دلیل باید آن را بار ها و بار ها طرح نمود و خواستار ایجاد فضای دمکراتیک برای انجام انتخابات آزاد گردید . باید ما برای ادامه مبارزه غذا داشته باشیم و بدانیم که طرح  و تقاضای انتخابات آزاد نه تنها به مبارزه ما لطمه ای نمی زند و نه تنها وسیله ای برای افشا رژیم است بلکه بر تجربه و آگاهی مردم بمبارزه در هز زمان خواهد افزود .

کامبیز قائم مقام – لس آنجلس
26 نوانبر 2007