|
||
زندگی غلامحسین ساعدی به روایت تصویر23 نوامبر 2010 - 02 آذر 1389 زندگی غلامحسین ساعدی به روایت تصویر به مناسبت بیست و پنجمین سال درگذشت این نویسنده ایرانی.
نمایی از خانه پدری غلامحسین ساعدی. آقای ساعدی، نویسنده، نمایشنامه نویس و روشنفکر ایرانی در یک روز سرد زمستانی (۲۴ دی ماه سال ۱۳۱۴) در این خانه در شهر تبریز در استان آذربایجان شرقی متولد شد. غلامحسین در دو سالگی
غلامحسین ساعدی در نوجوانی؛ او در فضای دوره فرقه دمکرات در تبریز بزرگ شد، نوشتن را در نوجوانی و در روزنامه هایی چون فریاد، صعود و جوانان آذربایجان شروع کرد و به همین دلیل مدتی هم زندانی شد. · سال ۱۳۳۲، بعد از کودتای ۲۸ مرداد تحصیلاتش را در دانشگاه پزشکی تبریز آغاز کرد. خودش درباره این دوران گفته است: "اگر یک کتاب طبی می خواندم در عوض ده رمان ه ده رمان همراهش بود."
غلامحسین ساعدی و تنها برادرش علی اکبر ساعدی. علی اکبر مطب شبانه روزی به نام مطب دلگشا داشت که غلامحسین هم مدتی در آن کار می کرد و آنجا به پاتوقی برای نویسندگان و روشنفکران تبدیل شده بود؛ "اینجا همه دوستان می آمدند، شاملو، براهنی، طاهباز، شاهرودی، جعفر والی و مهرجویی..."
ساعدی سال ها با نام مستعار گوهر مراد آثار خود را منتشر کرد؛ او درباره انتخاب این اسم گفته است که در پشت خانه شان در تبریز گورستان متروکی بوده است و او این نام را از روی گور دختری به این نام که خیلی جوان مرده بود، انتخاب می کند. ساعدی جوان و پدرش، علی اصغر ساعدی. خانواده پدری او پر جمعیت بود، او ده عمو و هفت عمه داشت و این عمه ها و عمو ها هر کدام داستانی داشته و تاثیری بر او گذاشته اند.
غلامحسین ساعدی و مادرش طیبه خانم. به گفته علی اکبر ساعدی، زمانی که غلامحسین در زندان بود، برای تحت فشار گذاشتن او برای نوشتن مقاله ای بر خلاف نظراتش، از ساواک با مادر او تماس می گیرند تا از پسرش چنین چیزی را بخواهد، "چون می دانستند او به مادرش خیلی علاقمند است"، اما مادر می گوید: "از قول من بهش بگید اگر همچین کاری کنه حق نداره پاشو توی خونه بذاره و شیرمو حرامش می کنم" و تلفن را قطع می کند.
به نقل از سایت بی بی سی تاريخ انتشار در سايت سازمان سوسياليستهای ايران در آذر ۱۳۹۶ - نوامبر ۲۰۱۷
|