نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی
نشريه سازمان سوسياليست های ايران ـ سوسياليست های طرفدار راه مصدق

www.ois-iran.com
socialistha@ois-iran.com

آرشيو //      توضيح هيئت تحريريه نشريه اينترنتی « جنبش سوسياليستی» درباره مطالبی که از طريق سامانه ی سازمان سوسياليست های ايران منتشرمی شوند! ـ

آدرس لینک به این صفحه در سايت سازمان سوسياليستهای ايران:   ـ

http://www.ois-iran.com/2014/tir-1393/ois-iran-6756-israil_Hoshiyar.htm

 

اسرائیل ، غزه ، فلسطین ، لبنان سوریه و عمق استراتژیک ما

هیچ عقل سلیمی نیست که ادعا ی افرادی را بپذیرد که می گویند ظلم ستیز هستند اما با درنده خوئی های اسرائیل علیه کودکان ، زنان و مردان بی دفاع و آوارۀ غزه ، فلسطین و یا لبنان و سوریه با اما و اگر سخن بگویند . مهم هم نیست که این افراد مسلمان باشند یا غیر مسلمان . همین قدر که ادعا می کنند انسانند و ظلم ستیز کافی است. در پی حوادث اخیر اسرائیل و غزه ، کنشگران سیاسی در جاهای مختلف از جمله در فضاهای مجازی ، مواضعی متفاوت با مواضع شناخته شدۀ تاکنونی در ایران اتخاذ کرده اند که باعث بوجود آمدن گفتگو هائی در میان کنشگران سیاسی شده است .
برای ارائۀ پاسخی به این افراد است که جناب شهبازی در صفحۀ فیسبوکی خود (1) فعلا" به نقل نوشتۀ آقای کورش علیانی اکتفا کرده اند . اما من ضمن اینکه در حول و حوش مسألۀ فلسطین و اسرائیل نظر هائی دارم ولی می خواهم در اینجا به بخش هفتم از نوشتۀ آقای علیانی که جناب شهبازی آنرا نقل کرده اند و لینک آن در پانویس آمده (2)، اشاره ای نمایم .

در این نقد ، آقای کورش علیانی به کسانی می پردازد و ایراد می گیرد که در مقابل کمک و دفاع دولت و گروه های مستقر در حاکمیت جمهوری اسلامی از رهبران غزه ، فلسطین ، لبنان و سوریه به عنان عمق استراتژیک ، اما و اگر هائی قرار داده اند و واکنششان به فجایع انسانی درمناطق یاد شدۀ غزه ، فلسطین ، لبنان و سوریه با متولیان حکومتی جمهوری اسلامی متفاوت است.

آقای کورش علیانی مرقوم کرده اند:
«...من متاسف ام که حتی الان که داعش به پشت مرزهای ایران رسیده مردم ما هنوز متوجه مفهوم «عمق استراتژیک» نشده‌اند. حماس و حزب‌الله لبنان عمق استراتژیک ایران در مقابله با دشمنی به نام اسرائیل هستند. اگر این‌ها نبودند ما مجبور بودیم در فلوجه و تکریت و حتی زاهدان و کرمانشاه و حتی تهران با اسرائیل بجنگیم. این تصور «پول هنگفت» و «هدر رفتن در حلقوم لبنان و فلسطین» هر دو بخشش خطا است. ایران کمک‌های اندکی می‌کند و نتایج بسیاری می‌گیرد...».

برای شروع باید خاطر نشان کنم که در چند سال اخیر اصطلاحی در ادبیات سیاسی جهان وارد شده بنام « جنگهای نیابتی ». معنی این اصطلاح روشن است و نیازی به توضیح ندارد اما شاید یاد آوری آن بیفایده نباشد.
جنگهای نیابتی یعنی گروه ها و یا دولت هائی که با یکدیگر می جنگنند مستقیما و یا شاید غیر مستقیم نفعی عایدشان نمی شود ولی برای دفاع از منافع حامی های خود وظیفه دار هستند که اتباع کشور و یا گروهشان را به کشتن داده و یا زخمی شان کنند . خانواده های آنان را بی سرپرست ، عزادار و یا از هم پاشیده نمایند .کشور ها و یا محل های سکونتشان را بنفع دولت حامی به ویرانه تبدیل کنند. زیرساخت های مورد نیاز زندگی حد اقلی را نابود سازند . و بطور کلی و به عبارتی عمومی تر منابع انسانی و مالی و فرهنگی خود را به نفع دولت حامی نابود سازند و با بیانی روشن ، در این راه آنچه که حرف اول و آخر را می زند منافع دولت های حامی است و آنچه که در این میان اصولا" مورد توجه قرار نمی گیرد مسألۀ انسانی است . مهم نیست که در این راستا کودکان کشته شوند یا زنان و مردان بی دفاع بخاک و خون کشیده شوند . آنچه مهم است منافع دولت ها و یا گروه های اصلی است که باید تأمین شود و به این اصطلاحا" می گویند جنگ های نیابتی یا « عمق استراتژیک » .

 

حال با توجه به توضیح بالا باید به این مسأله پاسخ داد که با این تعریف از عمق استراتژیک ،چگونه ما ایرانیها می توانیم از یک سو احساسات انسانی خود را نثار کودکان و زنان و مردان بی دفاع و بخاک و خون کشیده شدۀ ساکنین غزه ، لبنان ، سوریه ابراز نمائیم و از دیگرسوی با ارسال کمک های نقدی و غیر نقدی ، آنان را برای دفاع از منافعمان ابتدا فربه کرده ، آمادۀ کشته و زخمی شدن نمائیم و نام این را هم عمل انسانی بگذاریم؟ ایا این یک پارادوکس نیست؟ !!

ببینید آقای کورش علیانی چه باصراحت و با تأسف می نویسد « .من متاسف ام که حتی الان که داعش به پشت مرزهای ایران رسیده مردم ما هنوز متوجه مفهوم «عمق استراتژیک» نشده‌اند. حماس و حزب‌الله لبنان عمق استراتژیک ایران در مقابله با دشمنی به نام اسرائیل هستند. اگر این‌ها نبودند ما مجبور بودیم در فلوجه و تکریت و حتی زاهدان و کرمانشاه و حتی تهران با اسرائیل بجنگیم. این تصور «پول هنگفت» و «هدر رفتن در حلقوم لبنان و فلسطین» هر دو بخشش خطا است. ایران کمک‌های اندکی می‌کند و نتایج بسیاری می‌گیرد...».

آیا از نوشتۀ آقای کورش علیانی جز این فهمیده می شود که چرا مردم ما نمی فهمند که عده ای تحت عنوان عمق استراتژیک ، می گویند همۀ امت اسلامی با یکدیگر برابرند اما برخی از آنان برابر تر و از این رو است که « خون ما » را از خون انسانهای بخاک و خون کشیده شدۀ مردم غزه ، فلسطین ، لبنان و سوریه رنگین تر دانسته و بجای اینکه خون مردم ما را برای حفاظت از منافع دولت ایران و یا مافیای مستقر در حاکمیت نثار کنند ،خون انسانهای درجه دوم این مناطق را بر زمین های داغ غزه ، فلسطین ، لبنان و سوریه جاری می کنند و نام این جابجائی ها را هم دفاع مقدس از منافع ، عزت و سربلندی « امة واحده » و یا « امت مسلمان » می گذارند؟

با توجه به پارادوکس ، آیا واقعا" باید به سخنان حاکمیت جمهوری اسلامی باور داشت و آنها را متأثر از روح اسلام و احکام نبوی دانست ؟ آیا مردم ما حق ندارند در صداقت حکام خود تردید کرده توسل آنان به اسلام را ابزاری برای پیشبرد اهداف و منافع گروهی بدانند ؟
من نمی دانم آقای کورش علیانی از چه منظری به ناباوران به سیاست های حاکمیت جمهوری اسلامی دربارۀ عمق استراتژیک برخورد کرده اند که تأسف می خورند . آیا ایشان خواسته اند موضع حکومتی جمهوری اسلامی را باز گو کرده و از اینکه عده ای آنرا قبول ندارند تأسف خورده اند و یا به عنوان یک تحلیلگر مستقل ، به این نظریات و مواضع رسیده اند؟ شاید نوشته های بعدی ایشان این مسأله را روشن سازد ولی بهر حال نمی توان سیاست های تزویر و ریای حاکمیت جمهوری اسلامی را استتار کرد.

 مجید  هوشیار

23 تیر ماه 1393

پانویس :

1-    https://www.facebook.com/abdollah.shahbazi?fref=tl_fr_box1

2-    صفحه فیسبوک آقای کورش علیانی، آدرس زیر:

http://on.fb.me/1s7qeQC

تاريخ انتشار  در سايت سازمان سوسياليستهای ايران در روزدوشنبه ۲۳ تير ۱۳۹۳ - ۱۴ ژوييه ۲۰۱۴