بنگر سواران را

شعر « بنگر سواران را » سروده  خانم منیر طه،

توسط خانم منصوره بيات در نشت هامبورگ ( روز شنبه یازدهم شهریور ١٣٩١ ( ٠١.٠٩.٢٠١٢) ) که بمناسبت «یکصد و سی اُمین سال زادروز دکتر محمد مصدق»، از سوی «هواداران نهضت ملی ایران» برگذار شده بود خوانده شد.

بنگر سواران را

وقتی بهارستان ، سرود افشان

به شوق و شور می‌جوشید ،

وقتی‌که تابستان شراب خانگی را

از لبِ خورشید می‌نوشید،

وقتی که پیر احمدآبادی

عصای آهنین برداشت

کفش آهنین پوشید،

من هم به همراهش به راه افتادم و رفتم

سر را به توفان دل به دریا دادم و رفتم

وقتی که دستِ سرزمینم را

گرفت و گفت بر پا خیز ،

دیگر نیارم دیدنت از خون دل لبریز‌ ،

قد راست کن با اهرمن بستیز ،

تن را رها کن از دهان گرگ دندان تیز ،

دستی که می افشاند دستی پرکرامت بود

پایی که می‌افشرد پای استقامت بود

من هم به همراه همین دست و همین پا راه می رفتم

چون من هزاران ها هزاران ها در این ره راه می‌رفتند

پا بپا همراه می‌رفتند

با اینهمه برخاستن ، افتادن و راندن

آسودن از دندان گرگ و در دهان اژدها ماندن

با اینهمه ،

بنگر ستیغ کوه را ، بنگر سواران را ، خروشِ رودباران را

که چون بر توسنِ دل نا شکیبا پای می‌کوبند

چون خاشاک و خس را از ره رهوار می‌روبند

بنگر سواران را

ونکوور ، ٣۰ تیر ۱٣٨۵ ـ ۲۱ جولای ۲۰۰۶

تاريخ انتشار در سايت سازمان سوسياليستهای ايران در  روز يکشنبه  ١٩  شهريور ۱۳۹۱ - ٩  سپتامبر ۲۰۱۲

آدرس لینک به این صفحه:

http://www.ois-iran.com/2012/shahriwar-1391/ois-iran-6013-monir_taha-bengar_sawaran_ra.htm