فرهنگ و هنر / فرهنگ و هنر ایران

یاسمین طباطبایی: «به ایرانی بودنم افتخار می‌کنم»

یاسمین طباطبایی

۱۳۸۷/۱۲/۱۷

به نقل از سايت راديوفردا

ياسمين طباطبايی، هنرمند چند وجهی ايرانی‌تبار در آلمان، از سوی حزب سبزهای اين کشور برای شرکت در مجمع ويژه‌ای انتخاب شده است که رئيس جمهوری آينده آلمان را بر می‌گزيند.

در اين مجمع تنها نمايندگان مجلس ملی و مجالس شانزده گانه آلمان حضور ندارند، بلکه هر حزب مجاز است که چهره‌های سرشناس فرهنگی و هنری خود را نيز در چهارچوب مقرراتی برگزيند و راهی اين مجمع کند.

فراکسيون حزب سبزها در شهر اشتوتگارت به اين دليل نام ياسمين طباطبايی را در ليست خود گنجانده که اين هنرمند ايرانی- آلمانی، چهار سال در اين شهر در رشته‌های بازيگری سينما و تئاتر و همين طور موسيقی تحصيل کرده است.

ياسمين طباطبايی ۴۲ سال پيش در تهران به دنيا آمد و در بحبوحه وقوع انقلاب اسلامی در ايران، يعنی در سن ۱۲ سالگی، همراه با مادر آلمانی و پدر ايرانی و خواهران و برادر خود به مونيخ آمد. او پس از گذراندن دوره دبيرستان در شهر اشتوتگارت، به تحصيل در رشته‌های بازيگری و موسيقی پرداخت.

«بچه‌های خيابانی» نخستين فيلم سينمايی او است و از ۲۰ سال پيش به اين سو در بيش از ۳۰ فيلم سينمايی، نقش‌های اول و دوم را بر عهده داشته است. بازی در تئاتر و سريال‌های تلويزيونی آلمان هم از ديگر فعاليت‌های ياسمين طباطبايی است.

اين هنرمند ايرانی تبار در صداپيشگی فيلم يا همان دوبله هم دست دارد و سال پيش جايزه اسکار دوبلورهای آلمان، طی مراسم باشکوهی در شهر برلين به ياسمين طباطبايی تعلق گرفت.

يکی از فيلم‌های دوبله شده به زبان آلمانی که صدای ياسمين طباطبايی از آغاز تا پايان آن جاری است، فيلم کارتونی «پرسپوليس»، اثر مرجان ساتراپی است.

ياسمين طباطبايی علاوه بر بازيگری در سينما و تئاتر آلمان، خواننده و ترانه‌سرا و آهنگ‌ساز نيز می باشد و تا کنون چند آلبوم موسيقی پرطرفدار هم وارد بازار کرده است.

اجرای کنسرت برای اين هنرمند چند وجهی ايرانی‌تبار از اهميت ويژه‌ای برخوردار است. خود او می‌گويد از طريق چشم در چشم و همنفسی با تماشاگران بهتر می‌تواند با دوستداران موسيقی‌اش ارتباط برقرار کند.

خانم طباطبایی در گفت‌وگو با راديو فردا نيز از دلبستگی و شيفتگی خود به موسيقی اين طور ياد می‌کند: «هميشه در کار موسيقی بودم و يک گروه داشتم. زمانی که در مدرسه هنرپيشگی بودم چون آنجا حوصله‌ام سر می‌رفت، در گروه‌های مختلف موسيقی کار می‌کردم، يعنی آهنگ می‌خواندم و می‌نوشتم. وقتی به برلين رفتم يک گروه بامزه داشتم که همگی دختر بوديم و آهنگ‌های کانتری می‌خوانديم. از آن موقع با کارگردان بنديتس آشنا شدم و او به من گفت که از اين آهنگ‌ها خوشم می‌آيد و می‌خواهم يک فيلم موسيقی بسازم و می خواهم که تو برای آن آهنگ بنويسی. من برای فيلم بنديتس آهنگ‌های زيادی نوشتم و آهنگ‌هايی که در آن فيلم می بينيد، خودم می‌خوانم.»

عشق به ايران پس از گذشت ۳۰ سال هنوز در دل و وجود ياسمين طباطبايی شعله‌ور است و در گفت‌وگوهای بی‌شمار با رسانه‌های آلمانی و ديگر کشورها گفته است که هر چه سن او بالاتر می‌رود، احساس می‌کند به ريشه‌های خود نزديک‌تر می‌شود.

او در اين باره به راديو فردا می‌گويد: «خيلی ها به من می‌گفتند تو حتماً استعداد داری، ولی با اين اسم خارجی و با اين موهای سياه، موفقيت در آلمان خيلی برای تو سخت می‌شود. اگر اسمت را عوض کنی و موهايت را کمی روشن‌تر کنی بهتر است. من از همان موقع می‌گفتم که اين مسئله امکان ندارد و به اين اسم افتخار می‌کنم، چون اسمی است که پدر خدابيامرزم به من داده و هرگز اسم ايرانی خود را عوض نمی‌کنم و اتفاقاً به ايرانی بودنم افتخار می‌کنم.»