مقاومت حق طلبانه ملتی را با هیچ اسلحه ای نمی توان نابود ساخت

(برای مردم غزه)

فرید راستگو

به نقل از راديو آزادگان

2009-01-04

 پس از یک هفته حملات هوائی اسرائیل به باریکه غزه نیروهای زمینی اسرائیل با تانکهای خود وارد نوارغزه شده اند تا رهبران و سیاستمداران اسرائیل با ارتکاب و ادامه فجایع انسانی دیگری در انتخابات ماه آینده در اسرائیل پیروز شوند .

ارتش اسرائیل از روز 27 دسامبر 2008  به تلافی شلیک راکت از نوارغزه به شهرک های داخلی اسرائیل حمله خود به باریکه غزه را مجدداً آغاز کرده و به کشتار جمعی مردم غزه مبادرت نموده است . این کشتار علاوه بر آنکه موجی از خشم و نفرت در بین فلسطینی ها علیه اسرائیل برانگیخته ، موجب اعتراض نسبتاً گسترده مردم جهان شده است.

اسرائیل می گوید هدف از ادامه حملات نظامی به نوار غزه ، مقابله با پرتاب راکت از سوی حماس است و خواهان نابودی توان موشکی حماس و توقف راکت پراکنی به جنوب اسرائیل است .

راکت ، حماس ، یاسرعرفات ، جرج حبش و غیره برای دولتمردان اسرائیل بهانه ای بیش نیستند ، آنان 60 سال است به نسل کشی ملت فلسطین ادامه می دهند تا از این طریق هم مبارزه ملت فلسطین بر علیه اشغال سرزمینشان و هم آرمان و مقاومت حق طلبانه این ملت را برای همیشه نابود سازند . در حالیکه آرمان و فریاد حق طلبانه ملتی را با هیچ اسلحه ای نمی توان نابود ساخت.  صهیونیستها اشغالگران و سلطه گرانی هستند که حاضر به دادن هیچگونه امتیازی به زیر سلطه خود نیستند مردم فلسطین برعلیه اشغال و ستم مبارزه می کنند و خواهان رهائی از تبعیص نژادی قوم صهیونیست هستند این حق ابتدائی بشر است که آزادانه زندگی کند و از ظلم و ستم رهائی یابد . چگونه میشود ما خود را آزادیخواه ، دمکرات و طرفدار حقوق بشر بدانیم ولی در عین حال از حق ابتدائی یک ملت برای رهائی از ظلم وجور دفاع نکنیم  و به نحوی از انحاء شاهد و ناظر بی طرف و بی تفاوت نسل کشی یک ملت باشیم .

متاسفانه برخی از هموطنان ما بدون درس گیری و درک مقاومت حق طلبانه ملت فلسطین به صرف اینکه جمهوری اسلامی بدروغ اقدام به تبلیغات عوامفریبانه ای مبنی بر دفاع از ملت فلسطین می کند بی تفاوت از کنار کشتار مردم فلسطین می گذرند و حتی برخی حمایت دروغین رژیم جمهوری اسلامی را بهانه کرده و در دلشان خشنود از کشتار انسانهای بی گناهی هستند که هیچ فریاد رسی ندارند.  باید گفت متاسفانه در منطقه خاورمیانه جنایت وسیله سیاست شده است . همانطوریکه سران اسرائیل از برپائی این جنایات و بحرانها سود می برند ، دیگر مستبدین و مرتجعین منطقه از جمله جمهوری اسلامی ، دولتمردان کشورهای عربی و حتی خود حماس هم از این وقایع سود می برند ، بنا براین ملت فلسطین فقط بهای این فجایع را می پردازد.

امروز همچون همیشه ما شاهد یک فاجعه انسانی دیگری هستیم که توسط ارتش تا به دندان مسلح اسرائیل در حال انجام است. وطیفه تمامی دمکراتها و طرفداران حقوق بشر است تا بهر وسیله ای که خود می دانند این فاجعه را افشاء و محکوم سازند . در چنین  شرایطی است که دفاع از حقوق بشر معنی پیدا می کند . دفاع از این قوانین اگر برای شعار و دمکرات نمایی نیست باید امروز بکار آید.  سیاست بدون عدالت خواهی و انسان دوستی و احترام گذاشتن به حقوق تمام ابناء بشر نه معنی دارد و نه به آزادی و حاکمیت مردم ختم میشود.  پس می باید اکنون درکنار نیروهای صلح طلب اسرائیل که روزانه برای ایجاد صلح و آتش بس در کشورشان به تظاهرات می پردازند بایستیم و از صدای حق طلبانه مردم فلسطین پشتیبانی کنیم تا جنایتکاران و مستبدین نتوانند برای رسیدن به امیال سیاسی خود جنایت و خشونت را روش اصلی سیاست خود در کشورهای  منطقه سازند . پر واضح است تا زمانیکه کشورهای خاورمیانه توسط سیاستمداران زورگو و حاکمین مستبد رهبری می شوند و تا زمانیکه مردم این منطقه ستمگران و مستبدین را تحمل نموده و ضمن اطاعت از آنان تن به اسارت می دهند . تا زمانیکه مردم کشورهای خاورمیانه  به خفت و ذلالت زندگی خود را سپری می سازند و غافل از توانائی خویش هستند . دولت اسرائیل به این نوع فجایع انسانی ادامه خواهد داد ، زیرا ادامه جنگ و خونریزی در منطقه علاوه بر ایجاد هراس در بین مردم نیاز مستبدین را برای ادامه حیا ت شان برآورده میسازد و پایه های حکومتی آنان را استحکام می بخشد . بپاخیزیم ، توانایی خود را بکار گیریم تا آرادی و دمکراسی را در کشور خویش و منطقه خاور میانه برقرار سازیم و از مقاومت مردم فلسطین درس عبرت بگیریم که مقاومت و ندای حق طلبانه ملتی را با هیچ نیرو و اسلحه ای نمی توان نابود ساخت.  

آلن پایپه تاریخدان اسرائیلی در مقدمه کتاب خود بنام نسل کشی ملت فلسطین ، چنین می نویسد : " در تاريخ دهم مارس سال ۱۹۴۸، ۱۱ نفر از رهبران قديمی صهيونيست که در ميان آنها دو افسر جوان نيز ديده می شدند، آخرين جرح و تعديل ها را در برنامه ای که به قصد ,نسل کشی فلسطينی ها, تنظيم کرده بودند، بعمل آوردند. همان شب اينان فرمان خود را به واحدهای نظامی ارسال داشته تا برای انجام عملی اين برنامه در مناطق وسيعی آماده شوند.
به همراه اين فرمان ها، همچنين شيوه انجام کار نيز به طور دقيق توضيح داده شده بود که از چه شيوه هايی استفاده نمايند تا مردم را مجبور به ترک خانه هايشان نمايند و با ايجاد وحشت گسترده در ميان ساکنان، محاصره و بمباران روستاها و مراکز مسکونی مردم، سوزاندن خانه ها، سوزاندن املاک و کالاهايشان، تخريب موسسات و مراکز کار و در نهايت مين گذاری روستاهای خراب شده، اهالی را وادار به ترک روستا نموده تا جائيکه جرات بازگشت به روستاهای مخروبه را نداشته باشند. بهر يک از واحدهای نظامی ليستی از روستاها و مناطقی که بايد تخريب می شدند، داده شده بود که بر اساس برنامه ای که از قبل تنظيم شده بود مطابقت داشت. اين برنامه نسل کشی نام اختصاری , دات, بر خود داشت و چهارمين نسخه و در عين حال نسخه پايانی و توافق شده ای بود که با تفصيلات دقيق برنامه ای را که صهيونيست ها برای نابودی فلسطين و ساکنان اصلی آن داشتند، در بر می گرفت. 
اين برنامه برگرفته از ايدئولوژی صهيونيستی بود که بر مبنای آن سرزمين فلسطين را متعلق به يهوديان می دانست . زدوخوردهايی که در مراحل بعدی با فلسطينی ها انجام می دادند به هدف ايجاد سرزمينی يهودی بود که کاملا خالی از فلسطينی ها باشد. قبل از مارس ۱۹۴۸، زدو خوردهايی مابين يهوديان و فلسطينيان انجام می گرفت که حالت های فردی و انتقام جويانه داشت. اما پس از اين تاريخ و با توافق بر سر نقشه , دات, از اين پس جنگ بر عليه فلسطينی ها حالت نسل کشی و پاک کردن سرزمين يهود از وجود آنان در کل سرزمين فلسطين می شد. بعد از توافق کامل بر انجام برنامه , دات, و اجرای عمليات که به مدت شش ماه بطول انجاميد، نيمی از مردم فلسطين يعنی ۸۰۰۰۰۰ نفر يا کشته شده بودند و يا به زور از سرزمين خود رانده شدند. ۵۳۱ روستا بطور کامل نابود و ۱۱ شهر از ساکنانش خالی شد. برنامه , دات, نشاندهنده آشکار نسل کشی و در دنيای امروز از نظر قانون بين المللی بعنوان ,جنايت عليه بشريت, محسوب می گردد.

اسرائيلی ها قصه ای را ساخته اند مبنی بر اينکه � مردم فلسطين بنا به ميل خود روستاها و شهرهای خود را يا فروخته و يا ترک کرده اند تا سربازان عرب بيايند و با يهوديان به جنگ پرداخته و دولت اسرائيل را نابود کنند. � " جملات فوق برگرفته از مقدمه کتاب آلن پایپه ترجمه احمد مزارعی در سایت روشنگری می باشد.

پیرو چنین سیاستی است که منطقه بلا زده ما بخود آرامش ندیده و در طی 60 سال دولت اسرائیل به هر جنایتی رو آورده است و از هیچگونه توطئه ای بر علیه مردم خاورمیانه چشم پوشی نکرده است .  آنان با بکار بستن خشونت بر علیه مردم بی دفاع فلسطین به جنگ ادامه می دهند. 60 سال بیش دیر یاسین را با خاک یکسان نمودند ، در اوت 1971 ارتش اسرائیل در جنوب این کشور اقدام به تخریب دو هزار خانه نمود که 16 هزار فلسطینی در آن سکونت داشتند ، در اوائل دهه 1980 لبنان را به اشغال در آورند و بهمراهی فالانژهای لبنانی در سپتامبر 1982  دو اردوگاه صبرا و شتیلا را به مدت سه روزمحاصره کردند و چنان کشتار فجیعی  را مرتکب شدند که حتی دادگاهی در اسرائیل در فوریه 1983 آریل شارون وزیر دفاع اسرائیل را عامل کشتار جنایتکارانه شناخت .

نسل کشی و مسابقه کشتار مردم فلسطین توسط دولتمردان اسرائیل به اینجا ختم نمی شود ، برای صحت این امر و اثبات نظر آلن پایپه استاد تاریخ دانشگاه حیفا چند نمونه از گزارشهای خبر گزاریها مختلف را ارائه می نمائیم :

روز سه شنبه 4 دسامبر 2001 هلی کوپتر های جنگی اسرائیل حملات تازه ای را به رام اله آغاز کرده اند .

در سال 2001 آریل شارون بعد از محاصره و قتل عام مردم کرانه باختری رود اردن یاسر عرفات را تحت حصر در آورد و رهبر مردم فلسطین تا زمان مرگش در سال 2004 اجازه نداشت از مقر خود در رام اله خارج شود.

در اول آوریل 2002 خبرگزاریهای جهان گزارش می دهند که نیروهای اسرائیلی در شهر رام اله واقع در کرانه باختری رود اردن بیش از 700 نفر را دستگیر کرده اند و به تخریب خانه ها پرداخته اند .

در 25 سپتامبر2002 جاتی دایموند جبرنگار بی بی سی در رام اله بعد از اشغال این شهر توسط ارتش اسرائیل و ویرانی شهر توسط بولدوزرهای اسرائیلی گزارش می دهد " ولی اکنون از این شهر ، و دیگر شهرهای کرانه باختری رود اردن چیزی به جز آوار ناشی از اشغال نمانده است."

در تاریخ 22 مارس 2004 شیخ احمد یاسین رهبر جنبش حماس سحرگاه روز شنبه هنگامیکه پس از ادای نماز صبح از مسجدی در شهر غزه خارج میشد هدف موشک های پرتاب شده توسط هلی کوپترهای نظامی اسرائیل قرار گرفت و کشته شد.

اول نوامبر 2006 در نشریات می خوانیم " در یکی از شدیدترین یورش ارتش اسرائیل به نواره غزه در ماهای اخیر نیروهای اسرائیل پس از انجام  سه حمله هوائی شهر بیت حانون را به محاصره در آوردند ."

یکشنبه اول ژوئیه 2007 حمله هوائی اسرائیل به غزه چندین کشته برجای گذاشت.

یکشنبه 17 فوریه 2008 حمله اسرائیل به نواره غزه.

جان داگرد فرستاده کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد به فلسطین در گزارش خود به تاریخ 4 مارس 2006 چنین می نویسد " با اینکه اسرائیل در تابستان گذشته غزه را تخلیه کرده اما غزه عملا همچنان تحت اشغال است . در این گزارش می خوانیم که ساختن دیوار حائل در کرانه باختری برای جلوگیری از نفوذ تروریست نیست بلکه هدف اسرائیل گسترش خاک اسرائیل به فراتر از مرزهای بیش از سال 1967 است. جان داگرد می گوید که با ساخته شدن این دیوار 15 هزار نفر جابجا شده اند و طیف جدیدی از پناهندگان فلسطینی پدید آمده است . دفتر هماهنگی امور انسانی وابسته به سازمان ملل متحد در گزارش جداگانه ای  که در روز چهارشنبه 8 مارس 2006 انتشار داده بود گفته است که دولت اسرائیل شماره راه بندها و موانع را از تابستان 2005 به میزان 25 در صد افزایش داده است و در این گزارش آمده است که بانک جهانی اسرائیل را عامل اصلی دشواریهای اقتصادی مردم فلسطین قلمداد کرده است.

روز سه شنبه 4 ژوئیه 2006 وزارت خارجه سوئیس با صدور بیانیه ای اسرائیل را به دلیل نحوه اجرای عملیات نظامی علیه فلسطینیان در باریکه غزه به نقص قوانین بین المللی متهم کرد. در این بیانیه دولت اسرائیل متهم شده است که در عملیات نظامی خود ضمن وارد کردن خسارات گسترده به اموال غیر نظامی ، جان غیر نظامیان را بخطر انداخته است و یاد آور میشود چنین اقداماتی به منزله مجازات غیر نظامیان است. در بیانیه وزارت خارجه سوئیس آمده است که نابودی هدفمند و عمدی مراکز حیاتی مانند تشکیلات آب و برق قانونی نیست و می افزاید دستگیری جمعی از نمایندگان پارلمان فلسطینی توسط ارتش اسرائیل با هیچ منطق بین المللی انطباق ندارد.

روز نامه گاردین در تاریخ 27 نوامبر 2007مطابق با نشست آناپولیس شرایط وخیم انسانی در غزه را چنین گزارش می دهد " با بسته شدن مرزهای غزه و محاصره اقتصادی آن توسط اسرائیل یک میلیون و چهار صد هزار غیر نظامی ساکن غزه بیشترین آسیب را می بینند . این روزنامه بر آورد می کند 85 در صد مردم غزه نیازمند کمک های غذائی سازمان ملل متحد هستند و حداقل 50 در صد شاغلین بیکار هستند. گاردین از قول جان کینگ ، مدیر آژانس کمک رسانی و کار سازمان ملل متحد می نویسد : هدف این تحریمها را چگونه می توان توصیف کرد بجز اینکه این تنها مجازات جمعی مردم غیر نظامی و بی دفاع است که در میانه یک در گیری نظامی گیر کرده اند.

بر این جنایات نامی بجز کشتار کور مردم فلسطین و جنایت علیه بشریت و نسل کشی  ملتی میتوان نهاد ؟؟ مسلماً خیر! !

  دولتمردان اسرائیل در کشتارعلیه ملت فلسطین همواره مسابقه داده اند ومی دهند .  اینبار هم می خواهند با ارتکاب دوباره جنایات جنگی در انتخابات ماه آینده رای بیشتری را نصیب خود سازند . بطوریکه روزنامه گاردین به تاریخ 30 دسامبر 2008 خطاب به دولتمردان اسرائیل می نویسد " این چه سیاستی است که برای پیروزی در آن باید در یک شب 290 نفر را قربانی نمود. "  روزنامه لوموند در همان تاریخ می نویسد  "  از سال 1967 چنین حمله ای بر علیه فلسطینیان سابقه نداشته است. "   شیکاگو تریبون هم می نویسد " در سال 2008 ما شاهد هر گونه حوادثی بوده ایم اسرائیل در پایان این سال  با حمله به غزه می خواست سال را بدون خونریزی به پایان نرسانیم . "

اسرائیل عامل اصلی شکست کلیه طرح های صلح است و کلیه تلاشها برای ایجاد صلح بین فلسطینیان و اسرائیلی ها تنها با مانع تراشی اسرائیلی ها به بن بست کشیده شده اند.

کمپ دیوید در سال 1978 بین اسرائیل و مصر صلح ایجاد کرد، که هر چند مهم، اما فلسطینیان را نادیده گرفت. در سپتامبر سال 1993، دست دادن اسحاق رابین نخست وزیر اسرائیلی و یاسر عرفات، رهبر فلسطینیان در محوطه چمن مقابل کاخ سفید امیدهای فراوانی ایجاد کرد اما صلح، نه.                                                             در تابستان سال 2000 بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا، مواضع یاسرعرفات و اهود باراک، از نخست وزیران بعد از اسحاق رابین را از همیشه بیشتر به یکدیگر نزدیک ساخت، اما برطرف کردن اختلافات باقی مانده به یک طلسم تبدیل شد.        در سال 2003 گروه چهارگانه آمریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد چارچوب توافقی را تدوین کردند که به نام "نقشه راه صلح خاورمیانه" شهرت یافت و قرار بود حرکت در مسیر تعریف شده در آن در سال 2005 به نتیجه برسد .               

 در نوامبر 2007 نشست آناپولیس صورت گرفت که قصد داشت تا پایان سال 2008 صلح پایداری را به امضاء دو دولت اسرائیل و فلسطین برساند .

اگر سران اسرائیل خواهان صلح بودند هیچگاه مرتکب چنین جنایات شنیعی  نمی شدند و لااقل 22 در صد خاک فلسطین را که مرحوم یاسرعرفات بارها ادعا می کرد به آنان باز پس می دادند تا معلوم شود چه کسانی خواهان جنگ هستند ، مگر ملک عبداله پادشاه عربستان بارها زمین در برابر صلح را پیشنهاد ننموده است و این طرح را صلح عربی نمی نامند .

جیمی کارتر در کتاب خود بنام فلسطین صلح ، نه تبعیض می نویسد " ادامه کنترل و استعمار اسرائیل بر خاک فلسطین ، مانع اصلی دستیابی به صلحی فراگیر در سر زمین مقدس شده است . "  کارتر در پایان کتابش تاکید می کند " دولت های فعلی اسرائیل بر سر راه اجرای توافقنامه های پیشین و طرح های تازه تری از جمله نقشه راه که از حمایت گروه چهارگانه آمریکا ، روسیه ، اتحادیه اروپا و سازمان ملل برخوردار است و فلسطینی ها آنرا پذیرفته اند مانع تراشی می کنند و پیش شرط می گذارند. "

فلسطینیان آرزویشان این است که فقط 22 در صد از کشور اشغالی خود را باز پس بگیرند تا به توانند بدون سرکوب ، تبعیص و محدویتهای دولت اسرائیل آزادانه زندگی کنند و هر جا و هر زمان  که خواستند سفر و کار کنند . آنان می خواهند اقتصاد مستقلی داشته باشند و مثل دیگر ملل با نیروی محرکه خود سرفرازانه کشورشان را اداره نمایند . آنان می خواهند خود و فرزندانشان مورد اجحاف و تحقیر قرار نگیرند و روزانه مورد تجاوز بمب ها ، تانکها و اف 16 ساخته شده آمریکا قرار نگیرند تا در صلح و آرامش زندگی خود را سپری نمایند .

تصور کنید ملتی 60 سال است بطرق مختلف سرکوب ، کشته و آواره شده است و خانه هایشان روزانه با بمب و هواپیماهای جنگی ویران میشود ، خود و فرزندانشان به قتل می رسند و یا توسط نیروهای اشغال گر به زنجیر کشیده میشوند ولی این ملت باز هم می خواهد به خانه خود برگردد. 60 سال است مردم فلسطین مصیبت های طاقت فرسائی را تحمل کرده اند ، نه تانکی دارند نه هلی کوپتری ، نه بمب افکن اف 16 ، نه بمب اتمی و نه قدرتی همچون آمریکا بی چون وچرا از آنان حمایت می کند ،  آنان برای رسیدن به هدف خود ایمان به پیروزی دارند . نه قتل وعام ، نه دیر یاسین ، نه صبرا و شتیلا ، نه اشغال و آوارگی  ، نه محاصره اقتصادی ، نه بی غذائی و بی سرپناهی ، نه ویران کردن خانه هایشان و نه کشتاررهبرانشان قادر نبوده اند این ملت مقاوم و پایداررا به زانو دربیاورند .

دولتمردان اسرائیل هم بخوبی میدانند که با هیچ نیرو و اسلحه ای قادر به نابودی مقاومت ملت فلسطین نیست ، آنان همان راهی را تکرار می کنند که 60 سال است تکرار کرده اند و هر بار راهشان که نابودی مقاومت ملت فلسطین است به شکست انجامیده است . آنان باید چرائی و علت مقاومت و راکت پراکنی را پیدا کنند در غیر اینصورت اصل مسئله حل نشده باقی می ماند . صلح راه واقعی برای حل مسئله می باشد .

Fa_rastgou@yahoo.com