هفته سوم آذر 1387

سخن روز ـ ايران ليبرال

لیبرالیسم و بازار آشفته

امروزه به هر سو كه گوش فرا دهیم بسیاری مدعیان سیاست از سلطنت طلبان تجدید قوا كرده تا اسلامگرایان بازیافت شده، صحبت از لیبرالیسم می­كنند و همگی مایلند به نوعی خود را لیبرال قلمداد نمایند.

طبعاَ در این آشفته بازار همه نوع حرفی به گوش می­خورد. یكی بنیانگذار حزب جمهوری اسلامی را لیبرال می­خواند و دیگری نخست وزیر استبداد رضاشاهی را لیبرال می­شمرد. طرفداران سید اصلاحاتی هم كه مدعیند لیبرالیسم را خود اختراع كرده اند. خلاصه همهٌ تردامنانی كه گذشته شان اسباب سرافكندگی است می­كوشند تا با زدن رنگ لیبرال به آن جلای نو بدهند و برای خویش آبرویی دست و پا كند.

این بلبشو گاه باعث نگرانی نسبت به آیندهٌ لیبرالیسم می­شود كه با این دوستان تازه، گویی از هر دشمنی بی نیاز شده است. ولی دلواپسی بی مورد است. تفوق هر ایدئولوژی چنین موجهایی را دامن می­زند و گروه بسیار بزرگی را كه نه گذشته و نه حتی امروزشان ارتباطی بدان ندارد به حركت درمی­آورد.

این همه گیری نشانهٌ پیروزی فكری لیبرالیسم است و پیك پیروزی آن در میدان عمل. ولی نباید تصور كرد كه رواج امروز برای پیروزی فردا كافیست. منادیان دروغزن خواه ناخواه به پیشرفت فكر مدد می­رسانند ولی از به بار نشاندن آن عاجزند. برقراری هیچ فكر سیاسی به دست كسانی كه از آن فقط برای گرم كردن بازار تبلیغات خویش استفاده می­كنند انجام نمی­پذیرد. این كار فقط از عهدهٌ آنهایی برمی­آید كه حیات سیاسی شان وقف این فكر شده است و از آن جدایی ناپذیر است. بر شمار این گروه است كه باید افزود و در سازمان دادن به این افراد است كه باید كوشید.

اقبال لیبرالیسم را به فال نیك باید گرفت و شك نباید كرد كه شعار لائیسیته هم، با فاصله ای كه لازمهٌ خوكردن مردم بدان و هجوم فرصت طلبان است رواجی مشابه خواهد یافت.

ایران لیبرال