سی آبانماه، سالگرد شهادت پروانه و داریوش فروهر

 پیروان راه مصدق بزرگ

مهران ادیب

آبانماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هفت خورشیدی

شامگاه شنبه سی یم آبانماه یکهزارو سیصد وهفتاد وهفت خورشیدی ، داریوش و پروانه فروهر دو مبارز نستوه  پیرو مکتب مصدق بزرگ ، بدست ماموران عالیرتبه وزرات اطلاعات نظام ولایت فقها  بگونه وحشتناکی دشنه آجین و مثله شدند  آنهم  درخانه خودشان . جنایتی که در طول تاریخ نظیر آنرا به ندرت می توان یافت . نظامی که خود را مجری و تابع قوانین اسلامی معرفی می نماید و هرساله در ایام ماه محرم در عزای شهدای دشت کربلا سیاه پوش شده و دسته های عزاداری به راه می اندازد ، مرتکب جنایتی گردید که  نه تنها روی حکومت امویان را بلکه همه جنایتکاران تاریخ را سفید نمود . لشگریان یزید در یک نبرد رویا رو ، امام حسین و یارانش را کشتند ولی آنقدر شرف ومردانگی داشتند که به آنها اجازه دفاع ازخود را بدهند و دراین نبرد هیچ زنی را نکشتند تا چه رسد که مثله نمایند اما فرستاد گان عالیرتبه وزارت اطلاعات حکومت ولایت فقها  نیمه های شب به خانه دو انسان شریف که تنها گناهشان دفاع از استقلال وبرقراری آزادی و عدالت اجتماعی در کشورشان بود و عمر پربارشان را در راه سربلندی میهن ورجاوندشان سپری نموده بودند ،  یورش برده   داریوش فروهر رستم زمانه را که دوره نقاهت را پس از یک عمل جراحی خطرناک می گذرانید در نهایت قساوت  ، ددمنشانه  با دوازده ضربه دشنه به شهادت رساندند و پروانه فروهر (اسکندری) شیرزن بیشه ایران زمین را که در بستر بیماری آرامیده بود در نهایت سنگدلی با بیست و  چهار ضربه دشنه مثله نمودند. دست اندرکاران نظام فقها !! با این جنایت فجیع ، عاشورای دیگری را در تاریخ رقم زدند.  جهت گرامی داشت تمامی جانباختگان راه آزادی ومساوات از انقلاب مشروطه تا به امروز ، باید اول آذرماه را روز شهدا نامید و هر ساله در این روز سیاوشان  دیگری برپا نمود .

          از آغاز انقلاب مشروطه تا به امروز شماری از مبارزان آزادیخواه  بدست جلادان نظام های استبدادی به قتل رسیده اند . برای نمونه میتوان از صوراسرافیل ، کلنل محمدتقی خان پسیان ،میرزاده عشقی ، سرهنگ پولادین ، فرخی یزدی ، دکتر حسین فاطمی ، کریمپور شیرازی ، خسرو گلسرخی ووو... نام برد اما جنایت های وحشیانه ای که طی سی سال اخیر در حکومت باصطلاح اسلامی انجام گرفته است نه تنها قابل مقایسه با جنایت های دو نظام پیشین نیست بلکه از خونخواران تاریخ هم در کشتار و شکنجه و شقاوت، پیشی گرفته است.

          پس از رأی دادگاه میکونوس علیه رهبران نظام حاکم بر ایران، دست اندرکاران نظام مجبور شدند برای فریب جهان غرب  ماسک خود را عوض کرده وبا روی کار آوردن شیادی بنام محمد خاتمی  زیر شعار "گفتگوی تمدنها " و  " جامعه مدنی " سعی نمایند چهره خود را تا اندازه ای دموکرات نشان دهند ولی در پس پرده علاوه بر اعدام های مکرر،  کشتار مخالفان در خارج کشور را به داخل انتقال دادند که نمونه آن  ربودن و به قتل رساندن  صاحبان قلم و آزاد اندیشانی چون محمد مختاری، محمدجعفر پوینده و مجید شریف می باشد . اما عمق جنایت های وحشیانه نظام فقها را باید در دشنه آجین نمودن داریوش و پروانه فروهر مشاهده نمود.

       درخواست تعقیب وپیگیری و محاکمه عادلانه آمران و مجریان این جنایت های فجیع کار بیهوده ای است . این طایفه یأجوج و مأجوج که قرن هاست از اعتقادات مردم سوء استفاده نموده و زندگی  راحتی برای خود و وابستگانشان فراهم کرده و زیر نام دین مردم ساده و پاکدل را به بازی گرفته و هر بار به نوعی فریب داده اند  ، با شعار برقراری آزادی و عدالت و رفاه و مساوات ، بنام اسلام   حکومت خود را بنا نهادند . در این سی سال با اعمال و کردار ددمنشانه خود و گسترش فساد  در جامعه آنهم در ابعاد گسترده، بزرگترین ضربه را بر باورهای دینی مردم وارد آورده اند تا آنجائی که مردم مجبور به تجدید نظر در اعتقادات هزار ساله خود شده و دسته دسته از دین روگردان میشوند . شادروان مهندس بازرگان  طی نامه ای به آقای خمینی  این فاجعه را گوشزد نموده بود  که درحکومت اسلامی شما :

"بجای  یدخلون فی دین الله افواجا . اکنون شاهد  یخرجون من دین الله افواجا هستیم "

اگر امروزه آن مرحوم در قید حیات بود چه باید می گفت؟ اکنون آقایان بر خرمراد سوار شده اند دیگر جز به منافع نا مشروع خود ازهر راهی که ممکن باشد به چیز دیگری نمی اندیشند  دین بازیچه دست آنها بود تا به اهداف نا مشروع  خود برسند که رسیدند. دست اندر کاران این حکومت قالتاق پرور، با رفتار وکردارشنیع خود  علاوه بر اینکه مردم را ازدین و مذهب متنفرکرده اند  فرهنگ پویا وایرانیت ما را هم دارند به نابودی می کشانند. تا این نظام جور و فساد بر مصدر کار سواراست عدالت و آزادی را باید در کوزه گذاشت و آبش را نوش جان نمود.

هم میهن گرامی !

       رهائی ازاین مصیبت دردناک نیازبه همبستگی ملی دارد . بخاطر میهن در بندمان باید  کدورتها و اختلافات را که خواست سران نظام است کنار نهاده و دست به دست هم داد و به پا خیزیم و با درس گرفتن از شکست های یکصد سال اخیر  باکمک هم ، میهن در بندمان را از زیر سلطه ستمکاران رها ساخته و دوباره آباد سازیم و هم در یک دادگاه ملی، باند تبه کارنظام فقها  را به جرم خیانت به کشور و جنایتهای فجیع و حیف و میل بیت المال ملت و خارج کردن ثروت های باد آورده خود و بستگانشان به خارج کشور و همچنین رواج گسترده فقرو فساد در جامعه ، دریک دادگاه علنی به  پشت میز محاکمه نشاند و با اجرای عدالت، مردم سراسر ایران را برای همیشه  ازشرظلم و ستم رها ساخت. درآن زمان است که به خواسته برحق تاریخی خود  یعنی  استقلال، آزادی، برابری و عدالت اجتماعی خواهیم رسید و هم روان پاک جانباختگان راه آزادی و عدالت  را هم از خشنود نموده ایم.