« تا فردا »

شادي مثل پرچم هاي گل

عشق شبيه دانه هاي گياه

مهر مثل ابر آبستن باران

و دوستي

مثل درياي خاطرات ما

از لبه ساحل شني

كه موج بر سينه ساحل بوسه مي زند .

اين دوستي را

در برابر آئينه هايمان

تا بي نهايت ادامه مي دهيم

قطره هاي مهرت مثل پژواك بوسه ها

از سر شاخه هاي  لبخند و تبسم

سر ريز مي كند .

به پرتگاه بازگشتي نيست

چشم ها به دور دست

به فردا

به نور و خورشيد

و قلبها گره خورده در هم

تا فردا !

شعر از منصور اسالو

رئيس هيئت مديره سنديكاي كارگران شركت واحد

اتوبوسراني تهران و حومه

15/3/1387