نشريه اينترنتي جنبش سوسياليستي
نشريه سازمان سوسياليست هاي ايران ـ سوسياليست هاي طرفدار راه مصدق

www.ois-iran.com
socialistha@ois-iran.com

 

بيانيه 370 تن از شخصيت هاي سياسي ، اجتماعي فرهنگي و دانشجويي

هشدار درباره تضعيف حاكميت ملي

 

به نام خدا

هشدار درباره تضعيف حاكميت ملي

ملت شريف ايران

موضع‌گيري‌هاي اخير دولت در سياست خارجي موجب تضييع حقوق ملت ايران شده است. تصادفي نيست كه حق حاكميت ملت ايران همزمان از سه سو مورد دست‌اندازي قرار مي‌گيرد. در شمال، دولت فدراسيون روسيه و متحدان آن حقوق مسلم ايران را در درياچه مازندران ـ كه برپايه قراردادهاي 1921 و 1940 با دولت اتحاد جماهير شوروي سابق به‌صورت مشاع تعيين شده است ـ ناديده گرفته‌اند و در باج‌دهي آشكار وزير امور خارجه، سهم ايران را به 3/11 درصد كاهش داده‌اند. در مرزهاي غربي و جنوب‌غربي،رئيس جمهوري عراق حقوق ايران را كه در قرارداد 1975 الجزاير رسميت يافته است،انكار و قرارداد مزبور را يك‌جانبه ملغي (يا لااقل نيازمند بازنگري) اعلام كرده است.
 در مرزهاي جنوبي، علاوه‌بر آن‌كه دولتهاي همسايه حقوق مالكيت ايران بر جزاير سه‌گانه را ناديده گرفته‌اند، اكنون زمزمه موافقت با تغيير نام خليج فارس به گوش مي‌رسد.

بايد ديد چه اتفاقي افتاده است كه برخي از اين دولتها ـ كه بدون حمايت قدرتهاي خارجي، حتي توان حفظ حكومت خودشان را هم ندارند ـ يكي پس از ديگري به فكر باج‌خواهي از دولت ايران برآمده‌اند؟آنان به‌نظرشان مناسب‌ترين زمان را براي مطرح كردن ادعاي نامشروع و غيرقانوني خويش انتخاب كرده‌اند، چراكه دريافته‌اند پايگاه اجتماعي و ملي دولت ايران از هر زمان ضعيف‌تر و شكاف ميان ملت و دولت عميق‌تر گشته است. ازسوي ديگر، ملت ايران، به‌خاطر پرونده هسته‌اي و اتخاذ سياست‌هاي نسنجيده دولت در روابط خارجي، تحت فشارهاي سياسي و محاصره اقتصادي است و احتمال برخوردهاي نظامي محدود نيز منتفي نيست. البته، اين نخستين بار نيست كه قدرتهاي متجاوز بيگانه چشم طمع به منافع ملي و تماميت ارضي ايران دوخته‌اند.

ملت ايران همواره نسبت به هر نوع مداخله بيگانگان و تضعيف استقلال و آزادي خويش حساسيت و واكنش شديد نشان داده است. اما هر زمان كه دولت‌هاي ناتوان،فاقد اقتدار ملي و بدون پايگاه مردمي در حاكميت بوده‌اند مؤلفه‌هاي قدرت ملي نيز ضعيف شده است و بيگانگان موفق به دريافت امتيازهاي استعماري شده‌اند و، در نتيجه، حاكميت ملي و تماميت ارضي ايران نقض گرديده است. در اين ميان، تنها دولتهاي ملي و مردمي،كه پشتوانه حمايت و رأي ملت را داشته‌اند، توانسته‌اند در برابر زياده‌خواهي‌هاي قدرتهاي بزرگ ايستادگي و از حقوق ملت ايران دفاع كنند.

نمونه برجسته در اين زمينه دولت ملي دكتر محمد مصدق است كه برخوردار از پشتوانه نهضت ملي ايران بود و حاكميت ملي را در همه زمينه‌ها استوار كرد. دولت مصدق با مداخلات استعماري قدرتهاي شرق و غرب و وابستگان داخلي آنها زير انواع فشارهاي شديد سياسي، محاصره اقتصادي و حتي تهديد نظامي قرار داشت، تا آنجا كه ناوهاي انگليسي در مرزهاي آبي جنوب آماده هجوم به مناطق نفت‌خيز ايران شده بودند. با آن كه دولت ايران، در مقايسه با قدرت دشمن، به‌لحاظ اقتصادي و نظامي بسيار ضعيف و آسيب‌پذير بود، تنها به اتكاي حمايت مردم و همبستگي ميان ملت و دولت، با اعتماد
 به نفس و اقتدار تمام در برابر هر گونه ادعاي نامشروع و مغاير با منافع ملي و حق حاكميت ملي ايران ايستادگي كرد. مصدق به‌خاطر همان وجهه‌ي ملي، پشتوانه مردمي و احترامي كه براي حقوق و آزادي‌
هاي اساسي ملت، بدون هرگونه تبعيض، قايل بود و در حمايت و حراست از آزادي عقيده و بيان، آزادي مطبوعات، آزادي احزاب و برگزاري انتخابات آزاد پرونده‌اي پاك و درخشان داشت، نه تنها محبوب ملت‌هاي استعمارزده و آزاديخواه جهان بود، بلكه بيشتر دولت‌هاي عضو سازمان ملل متحد براي وي احترام ويژه‌اي قائل بودند و از حقوق ملت ايران در برابر مطامع استعماري دفاع مي‌كردند، چنانكه ادعاي انگلستان عليه ايران در دو نهاد بين‌المللي، يعني دادگاه بين‌المللي لاهه و شوراي امنيت سازمان ملل به سود ايران و شكست انگلستان پايان يافت.

براي حفظ حق حاكميت ملت ايران و ايستادگي در برابر زياده‌طلبي‌هاي قدرتهاي بزرگ، راهي جز تكيه بر توان ملي، همبستگي و اتحاد مردم وجود ندارد. دولت نبايد براي جلب حمايت سياسي برخي از دولتها براي مقابله با فشارهاي امريكا و متحدان آن، از حقوق ملت ايران ببخشد، يا در برابر زياده‌ خواهي‌ها و ادعاهاي نامشروعشان كوتاه بيايد. براي نيل به اين منظور، بايد موانع همبستگي و مشاركت ملت ايران و ظهور قدرت ملي در صحنه سياسي كشور از ميان برداشته شود.

اگر دولت به اراده و خواست مردم و حقوق و آزادي‌هاي آنان احترام گذارد، دليلي براي بي‌خبر گذاشتن مردم از آنچه به منافع ملي و سرنوشت كشور و ملت مربوط است، وجود نخواهد داشت. يك دولت ملي و برخاسته از انتخابات آزاد هيچ امر عمومي را از مردم پنهان نمي‌دارد و اعتماد و حمايت مردم با اعتمادبه نفس و اقتدار كافي در برابر هر تجاوزي ايستادگي نشان مي‌دهد.

ما، امضاكنندگان زير، نگران فعل ‌و انفعالات و تصميمات پشت پرده‌اي هستيم كه دور از چشم ملت ايران تنها به خاطر ضعف اقتدار حاكميت ملي و به زيان كشور اتخاذ شود. آنچه موقعيت دولت را در رويارويي بين‌المللي و در دفاع از حق حاكميت ملي ايران ضعيف مي‌كند، نقض پي‌درپي حقوق مردم ايران، سركوب آزاديخواهان در داخل كشور، ناكارآمدي در حل مشكلات اقتصادي و اجتماعي ـ كه اكثريت مردم را دچار مشكلات شديد و رنج‌هاي فراوان كرده است ـ مي‌باشد. به‌رغم اظهارات رسمي در حمايت از قشرهاي محروم جامعه، سياست‌هاي كلان اقتصادي و سياسي دولت تنها در خدمت گروه‌هاي پرقدرت و متنفذي است كه همه منابع قدرت و ثروت را در اختيار گرفته‌اند و به شدت از مردمي شدن حكومت ازطريق برگزاري انتخابات آزاد جلوگيري مي‌كنند.

ما ترديد نداريم كه در انتخابات پيش‌رو ـ باتوجه به حذف گسترده نامزدهاي مستقل يا مخالف و منتقد، در غياب مطبوعات آزاد و احزاب مستقل، در شرايط پُررعب و فشار و درحالي كه تعداد زيادي از دانشجويان، زنان، كارگران و فعالان سياسي و اجتماعي به‌خاطر ابراز عقيده يا نقد عملكرد و سياست هاي حكومت در زندان بسر مي‌برند، شكاف بي‌اعتمادي موجود ميان دولت و ملت عميق‌تر خواهد شد و متناسباً فشار قدرت‌هاي بيگانه براي كسب امتياز از دولت و تضييع بيشتر حق حاكميت ملي افزايش خواهد يافت و درآن‌صورت، حكومت ايران براي حفظ خود مجبور به باج‌دهي و اعطاي امتياز از منابع و منافع ملي ايران خواهد شد. يادمان نرفته است كه دولت‌هاي عصر قاجار و پهلوي براي بقاي خويش حقوق و حاكميت ملت و ثروت‌هاي ملي را هزينه جلب حمايت آن قدرتها كردند و ديديم كه چه شد.

ما از مردم آگاه وآزادي‌خواهان ايران، از همه زنان و مردان ميهن‌دوست و حق‌طلب ايران دعوت مي‌كنيم كه با حفظ هشياري و مراقبت از استقلال و حاكميت ملي متحداً براي برداشتن موانع موجود بر سر راه انتخابات آزاد و روي كار آمدن دولتي متكي به رأي و رضايت همه مردم بكوشند و اين مسئوليت مهم را، تا دستيابي به مقصود، ازطريق مبارزات مسالمت‌آميز، با صبر، متانت، پايداري و همبستگي به زمين نگذارند، زيرا تنها در سايه حاكميت ملي و وحدت و همبستگي ميان ملت و دولت است كه استقلال ، عدالت اجتماعي، عزت و سربلندي كشور تأمين و دستيابي به صلح، آزادي، رفاه و توسعه در داخل و در روابط بين‌المللي ممكن مي‌گردد.

10/11/1386

هاشم آغاجري ، محمد آزادى ، محمد آقازاده، سامر آقایی، فريدون آقاسي،سعيد آل آقا،عباس ابوذری ، هادي احتظاظي، منوچهر احتشامي، حميد احراري، بابك احمدي، نعمت احمدي، طاهر احمدزاده،  حسن احمدي، محسن احمدي، محمود احمدیان،محمدرضا احمدی نیا،مصطفي اخلاقي، ساجد اردبیلی، حسن اسدي، رشید اسماعیلی، فرزانه اسكندري، يدالله اسلامي، مرتضى اشفاق، حميد آصفى، حسن افتخاراردبيلي، محمدمهدي اردهالي، جلال اقتدارى، اعظم اكبرزاده، زهرا اكبرزاده، علی رضا اکبر زادگان، علی اکرمی، محمود امير احمدى، امين احمديان، مهدي اميني زاده، عباس اميرانتظام، نيره انصاري، حجت انصاري، حسين انصاري راد، عبدالمجيد الهامي، كمال الدين بازرگانى، پروين بختيار  نژاد، اكبر بديع زادگان، رحمت الله برهانى، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، فرشته بازرگان، محمد نويد بازرگان، ملکه بازرگان، فتانه بازرگان، مختار باطولي، روح‌اله باقرآبادي،ايرج باقرزاده، ایمان براتیان، محمد بذرپور، محمد بسته نگار، مهدي بسته نگار، محمد حسین بنی اسدی، عماد بهاور، حميد بهشتي ، محمد بهزادى، بهروز برومند، محمد بهفروزى، راضیه بوستانکار، مرضیه بوستانکار، جلال بهرامی، صفا بيطرف،مسعود پدرام، عباس پوراظهرى، رضا پويان،  حبيب الله پيمان، مجيد پيمان، عبدالرضا تاجيك، عباس تاج‌الديني، هادي تفنگچي، غلامعباس توسلى، محمد توسلى، محمدرضا توسلى، رضا تهراني، مجيد جابرى، علی جمالی، فرشته جمشيدي، مجتبي جهاني، فرانک چالاک ، رضا حاجى، مجيد حاجي بابائي، علي حاجي قاسمي ، بهمن حافظى، طه حجازى، حمید حدیثی، علي حديثي، حسین حريرى، آیدین حسنلو، بهزاد حق پناه، جمشید حقگو، وحید حقیقی، جلال حجتي، علي حكمت، منيژه حكمت، ابوالفضل حكيمى، عبدالكريم حكيمى،مجيد حكيمى، محمد رضا حمسى، فخرالدین حیدریان، جعفر خائف،نبی اله خانزاده مرخالی، ابراهيم خدادادى، مهدي خدادادي، امير خرم، حسین خطیبی، محمد خطيبي، مجتبی خندان،ابراهيم خوش سيرت سليمي، اسماعيل خوش  محمدى، هوشنگ خيرانديش،محمدعلى دادخواه ، محمد دادفر، رسول دادمهر،محمد داديزاده، محمد مهدى دانشيان،محمد حسن داوودی، محمود درد كشان، محمود دل آسايى، امیرخسرو دلیرثانی، عباس دهقان نژاد، مصيب دوانى، ابراهيم دينوي ، امير رزاقي، محمد صادق ربانى، تقي رحماني، فاطمه رحماني، منصور رسولي، جواد رحیم پور، محمدجواد رجائيان، عليرضا رجايى، سهراب رزاقي ، عبدالله رضايي، محمد صادق رسولی، احد رضائى، اصغر رضائى، بيوك رضائى، محمد رضائي ، بهمن رضا خانى، اشكان رضوي، حسين رفيعى، مهدى رهنما، رضا رئيس طوسى، فیض الله رنجبر نیا، نفیسه زارع کهن، جمال زره ساز، علي زرين، اکبر زمانی،محمد ابراهيم زمانى، محمود زنديان، پرويز زندى نيا، احمد زيدآبادى، محمد رضا زهدي، عليرضا ساريخانى، احمد ساعى، نسرين ستوده، عزت الله سحابى، فريدون سحابى،هاله سحابى،محمد سرچمى، عيسي سحر خيز،  بیوک سعیدی، علی اشرف سلطانی آذر، عبدالفتاح سلطاني، مرتضي سلطانيه، محمد جواد سلیمانی، علی سیاسی راد، مهرداد سيدعسگري، سيد محمد علي سيف‌زاده، محمود بصير شاددل، ابراهيم شاكرى، تقى شامخى، على شاملومحمودی ، محمد شانه چى، حسين شاه حسينى، حسين شاه اويسي، محمد شريف، جواد شرف‌الديني، كاظم شكري، مازیار شکوری گیلچالان ، الله وردى شمبورى، ماشا الله شمس الواعظين، احمد شهامت دار، حسن شهبازی، صابر شيخلو، فيروزه صابر، هدي صابر، محمد صاحب محمدي، محمد صادقی، هاشم صباغيان، احمد صدر حاج سيدجوادى، رضا صدر، علي صفايي فر، بيژن صفسري،  سمیرا صدری، حميدرضا صمددي، مظفر صفري، مهدى صراف، فضل الله صلواتى، كيوان صميمى، باقر صدري‌نيا، جليل ضرابي، على اشرف ضرغامى، فريدون ضرغامى، اعظم طالقانى، حسام طالقانى، طاهره طالقانى، نرگس طالقانى، اكبر طاهرى، رئوف طاهرى، محمد طاهرى، امير طيراني، كيان ظهرابي، سيدجعفر عباس‌زادگان، شيرين عبادي، مهدی عربشاهی، روئين عطوفت، باقر علائی، علي رضا علوي تبار،  علي علوي، محمدباقر علوى، رضا علیجاني، على عليزاده نائينى، محمد جعفر عمادى، محمود عمرانى، على اصغر غروى، عليرضا غروى، ماجد غروى ، سعيد غفارزاده، محمدحسين غفارزاده، على غفرانى، مهدى غنى، فریده غیرت، باقر فتحعلی بیگی، حسن فرهودي‌نيا، ارسلان فلاح، مقصود فراستخواه، پویان فخرآیی، مهدي فخرزاده، غفار فرزدى، شهین فرزین پژوه،حسن فرح آبادی، ليلي فرهاد پور،  ابوالقاسم فروزان، فاطمه فرهنگ خواه، حسن فريد اعلم، بهرام فیاضی، احمد قابل، حسين قاضيان،  عباس قائم الصباحي، علی قدیمی، خسرو قشقايى، ماهرو قشقايى، مهدي قلي‌زاده اقدم، عبدالحسین قمی زاده،رحمانقلي قلي زاده، عبدالمجيد قندى زاده، نظام الدين قهارى،  مصطفى قهرمانى، حجت الله قياسى، محمود قيصري، رحمان كارگشا، اسداله كارشناس،امیر حسین کاظمی، مرتضى كاظميان، هادي كحال‌زاده،محسن كديور، خسرو كردپور، مسعود كردپور، على كرمى، عليرضا كرماني، فریدون کشکولی، پروين كهزادى، يعقوب كوثرى ،ابوالقاسم کیا، بهناز كياني، بيژن گل افرا، علی اصغر گواهی ، فاطمه گوارائي، محمود گرگين، مسعود لدنى، احسان مالکی پور، محمد تقى متقى، حسين مجاهد، محسن محققى، نرگس محمدي، نوشين محمدي، سيد على محمودى، حسين مدني، سعيد مدنى، ماشاءالله مديحى، علي مديحي، مرضيه مرتاضي لنگرودي، فريد مرجائي، مصطفى مسكين، رضا مسموعى، حميدرضا مسيبيان، ضیا مصباح، ليلا مصطفوى، مصطفى مصطفوى، عباس مصلحى، رشيد مظفري سردشتي، بدر السادات مفيدي، محمد جواد مظفر،  مهدي معتمدي مهر، احمد معصومی، ياسر معصومي، مرتضى مقدم، فهيمه ملتى، کاظم ملکی، احمد منتظرى، سعيد منتظرى، قدرت منصوري، خسرو منصوريان، كيوان مهرگان، سيمين مخبر، فرزين مخبر، سيدرضا موسوى سعادتلو، سیدعلی اكبر موسوی خوئینی، يوسف مولائي، عبدالله مومنی،على مومنى، محمود مومنى، امير ميرخانى، وحيد ميرزاده، فرشته ناصرگيوه چى، حسن نراقى، محمود نعيم پور، احمد نعمت زاده، جعفر نقمی، امير نكوفر، محمد تقى نكوفر، علی نکونسبتی، سيد حميد نوحى، بهرام نمازي، امیر حسین نوربخش، فخر السادات نوربخش ، منوچهر نوربخش، حسین نوری زاده، غلامرضا نیک صفت ، احمد هادوی، هادى هادى زاده يزدى، محمد هاشمی، ناصر هاشمي، بهاره هدایت، خليل هراتي، عليرضا هندى، احسان هوشمند، مراد همتي ، اكبر والى، رسول ورپايى، منصور وفا، علي وفقي، باقر ولى بيك، جليل ولى بيك، رحيم ياورى، على فريد يحيايى، مير محمود يگانلي، حنیف یزدانی‌پور، كاظم يزدى، ابراهيم يزدى،  حسن  يوسفى  اشكوري ، حسن یوسفیان آرانی.