فراخوان جديد صلح خواهي 333 فعال سياسي و كنشگر جامعه مدني

   گروهي از فعالان سياسي، فرهنگي، مطبوعاتي و دانشگاهي روز دوشنبه 26 آذر ماه 1386 با انتشار "فراخوان جديد صلح خواهي ملت ايران" مخالفت خود را با درگيري نظامي و جنگ، شرايط نه جنگ، نه صلح و تشديد تحريم هاي اقتصادي عليه ايران اعلام كردند.

   متن كامل اين بيانيه كه در پي فراخوان صلح خواهي اسفند ماه سال 1385 منتشر مي شود  و به امضاي 333 فعال سياسي و كنشگر جامعه مدني رسيده است، به شرح زير است:

به نام خدا

فراخوان جديد صلح خواهی ملت ایران

   در شرايطي كه گروه موسوم به 5+1 در حال تدارك نشست ديگري هستند كه پيامد آن مي تواند به تصويب قطعنامه ي زنجيره اي ديگر عليه ملت و حكومت ايران بينجامد و در حاليكه جناح جنگ طلب ساكن كاخ سفيد و متحد جنگ افروز آن اسرائيل، در قبال گزارش 16 نهاد اطلاعاتي - امنيتي آمريكا موضعي منفعلانه يافته اند و مجبورند تا مدتي برنامه هاي تنش زا در برابر ايران را كنار گذارده و بر پيگير سياست مذاكره و گفت و گو تاكيد كنند، حكومت و ملت ايران نيز بايد از فرصت فراهم شده، استفاده كرده و با ارسال پيام هاي روشن و  گام هاي عملي پس از آن دائر بر پذيرش سياست "تعليق در برابر تعليق" زمينه را براي تحكيم صلح در ايران و منطقه و جهان فراهم آورند.

ضرب الاجل شورای امنیت سازمان ملل در مورد قطعنامه ی ۱۷۳۷ پایان یافته است و اعضای دائمی این نهاد بین المللی به علاوه آلمان در حال شور و رایزنی هستند تا دامنه ی تحریم های مستقیم و غیرمستقیم ایران را تشدید کنند. این در شرایطی است که دولت آمریکا با وجود مخالفت های فزاینده ی داخلی به موازات تلاش های خود در سازمان ملل، با مشارکت اسرائیل دامنه ی حضور نظامی خود را در منطقه افزایش می دهد تا به صورت برنامه ریزی شده تنش موجود در روابط ایران و جامعه بین المللی را وارد مرحله ی جدیدی کند.

   همانگونه كه پيش از اين نيز گفته شده است بايد باور داشت كه "نادیده گرفته شدن قطعنامه ١٧٣٧ شورای امنیت و عدم ارائه ی پیشنهاد سازنده توسط حکومت ایران خود زمینه ساز مجازات های نظامی و مالی و تحریم‌های اقتصادی گسترده‌تر شورای امنیت  خواهد بود و چشم انداز فقر و جنگ را در برابر مردم صلح دوست ایران قرار خواهد داد."

   همچين بابد پذيرفت كه اگر در اين شرايط سرنوشت ساز روند تصویب قطعنامه های زنجیره ای توسط شورای امنیت سازمان ملل ادامه یابد و حتي با وجود گزارش اطلاعاتي - امنيتي انتشار يافته، خدای نکرده  دامنه ی آن در زماني دورتر به جنگ و حمله نظامی گسترش پیدا کند، پیامدهای شوم و ویرانگر آن مستقیما متوجه ملت ایران و به ویژه كودكان، زنان و سالخوردگان خواهد بود که هیچ مداخله‌ ای در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های هسته ای ندارد و همواره مخالفت خود را با تشدید تنش و به خطر افتادن صلح و امنیت اعلام داشته است و هم اكنون نيز به معناي واقعي قرباني اصلي تحريم هاي اقتصادي قطعنامه هاي شوراي امنيت سازمان ملل، و فشارها و محاصره ي صنعتي، تجاري، بانكي و ... اعمال شده از جانب دولت آمريكا و متحدان نزديك اين كشور است .

    ما شهروندان صلح‌طلب ایران در این شرایط سياسي – اقتصادي بحرانی حق و وظیفه ی قانونی خویش می‌دانیم که بار ديگر "صدای صلح خواهانه ی خود را به گوش ملت و دولتمردان کشور و مجامع بین المللی برسانیم و از صلح طلبان جهان درخواست کنیم که سکوت پیشه نکنند و برای پیشگیری از بروز فشار اقتصادی گسترده به مردم ایران  و وقوع مجدد جنگ و خونریزی در منطقه دست یاری به ملت ما دهند".

   ما بار ديگر اعلام مي كنيم  كه "اگرچه برخورداری از دانش و فن آوری هسته‌ای را، صرفنظر از کاربرد تسلیحاتی آن، حق مسلم مردم ایران می دانیم، اما بر این نکته تاکید داریم که ملت ایران حقوق اساسی تر و مهمتری چون برخورداری از حق "مردمسالاری و حقوق بشر"، "امنیت و آزادی" و " عدالت و رفاه"-  و در اين شرايط خاص سياسي" حق برخورداري از يك انتخابات آزاد، سالم و عادلانه"-  را نیز دارد و کسب این حق نباید دیگر حقوق ملت را نفی و یا کمرنگ کند و خدای ناکرده سایه ی شوم جنگ و ویرانی را بر سر آنان بگستراند. به باور ما  در شرایط جديد نيز پذيرش پیشنهاد مدیر آژانس بین المللی انرژی اتمی، جناب آقای محمد البرادعی مبتنی بر "تعلیق در برابر تعلیق" اقدامی آجل و دوراندیشانه برای پیشگیری از تحریم و جنگ است و می تواند سیاست "برد- برد" را شکل دهد و سازماندهی کند و بهانه را از دست آتش افروزان و جنگ طلبان بگیرد. همانگونه که در بطن این پیشنهاد نهفته است خط مشی "تعلیق در برابر تعلیق" از یک سو حکومت ایران را وادار می کند که تعلیق موقت را بپذیرد و داوطلبانه برنامه غنی سازی را تا مدت مورد توافق متوقف کند و از سوی دیگر فشارها و مجازات‌های اقتصادی علیه ایران را تا زمان مورد توافق طرفین به حالت تعلیق درآورد. راهکار دیگر می تواند پذیرش پیشنهادهاي جمعي گروه 5+1 يا پيشنهاد دولت فرانسه با اصلاحاتی توسط جمهوری اسلامی ایران همراه با تعلیق و پیگیری مذاکرات باشد.

  با توجه به این نکات، امضا کنندگان این بیانیه مصرانه بر سیاست اعتمادسازی در عرصه ی جهانی تاکید دارند و آن را از طریق تعامل با خاوير سولانا و نمایندگان گروه موسوم به 5+1 و دبیرکل سازمان ملل امکانپذیر می دانند. به باور این جمع، تداوم سیاست‌های تنش‌زا و سخنان و اقدام های تحریك‌آمیز  نمایندگان حاکمیت در داخل و مجامع بین المللی تنها دیوار بی اعتمادی گسترده میان ایران و جامعه جهانی را     ضخیم تر خواهد ساخت و به نفع برنامه های کاخ سفید برای ایجاد یک اجماع بین المللی علیه تمامیت ارضی  و منافع ملت عزیز ایران خواهد بود.

  ما همچنین ضمن پرهیز دادن دولت بوش از هرگونه اقدام ماجراجویانه با هدف جنگ افروزی در منطقه و حمله به خاک ایران با نيت اثر گذاري بر روي آراي انتخاباتي ملت آمريكا، نگرانی عمیق خود را نسبت به پیامدهای ویرانگر سیاست های جنگ طلبانه که با هدف تحت الشعاع قرار دادن شکست های داخلی و بین المللی و کمرنگ ساختن مشکلات فزاینده سیاسی و اقتصادی صورت می گیرد، بیان می کنیم. به نظر ما آغاز گفت و گوی دو جانبه ی رسمی، علنی و شفاف بین تهران و واشنگتن و نشستن  پشت میز مذاکره بر مبنای یک برنامه از پیش اعلام شده، یکی از بهترین راه حل ها برای جلوگیری از بروز جنگ و خونریزی و گسترش ناامنی و اغتشاش در منطقه است.

    جهانیان در این شرایط خطیر و بحرانی باید به این نکته ي مهم واقف باشند که تشدید تحریم‌های اقتصادی و حمله نظامی به خاک ایران برای همه طرف‌ها به ویژه برای ملت عزیز ایران، چیزی جز جنگ و ویرانی،  مرگ و فقر و فلاکت و عقب‌ماند‌گی در پی نخواهد داشت و منطقه را به جهنمی سوزان تبدیل خواهد کرد.

  عالیترین مقام های مسئول ایران باید اين حقيقت كتمان ناپذير را بدانند که نباید با تبدیل مساله ی غنی سازی به یک موضوع حیثیتی، ملی و امنیتی، در عمل شهروندان و گروه های سیاسی ایران را از حق هرگونه ابراز نظر و بحث آزاد پیرامون این مساله ملی بازدارند و مطبوعات ، روزنامه نگاران و نویسندگان کشور را با تشدید جو سانسور و خودسانسوری از پرداختن به این مسئله ی ملی حیاتی که به آینده ی تك تك آحاد ملت ایران مربوط است محروم سازند. بايد پذيرفت كه آگاهی حق مسلم ملت ایران است و مردم ایران باید به صورت شفاف و روشن آگاه شوند که حتي با وجود انتشار چنين گزارش هايي خطر جنگ روز به روز نزدیک‌تر می‌شود و برخی از مسئولان عالیرتبه نظام، با خط مشی متخذه و بهانه دادن به دست جنگ افروزان کاخ سفید، چه در شرايط "نه صلح- نه جنگ" و چه "درگيري و برخورد محدود يا جنگ گسترده" جامعه را در سراشیبی فقر و ویرانی قرار می دهند.

   ما امضا کنندگان این بیانیه بار ديگر چون روزهاي پاياني سال 1385 "با توجه به وظیفه ملی و تاریخی خویش، بار دیگر مخالفت قاطع و روشن خود را با چنین سیاست هایی که چشم انداز آن چیزی جز تشديد تحریم هاي اقتصادی و در چشم انداز تيره قرار  داشتن جنگ نیست، اعلام می کنیم و به مسئولان عالیرتبه کشور هشدار می دهیم که تا دیر نشده است به خود آیند و سیاست "تعلیق در برابر تعلیق" و یا هر راهکار مفید دیگری را بپذیرند، چون فردا خیلی دیر است. از همگان نیز می خواهیم که  بیش از این  سکوت را جایز ندانند و نقطه نظرهای صلح جویانه و مخالفت خود را با جنگ - در اشكال و ابعاد مختلف آن -  به روش های مناسب ابراز دارند.

                                                                                                           26/9/1386

محمد آزادى، حميد آصفي، هاشم آقاجري، ، سامر آقایی، ناصر آملي، عباس ابوذری، هادي احتظاظي، منوچهر احتشامي، حميد احراري، طاهر احمدزاده، حسن احمدي، محسن احمدي، نعمت احمدى، محمود احمدیان، محمدرضا احمدی نیا، مصطفي اخلاقي،‌ ، ساجد اردبیلی، يدالله اسلامي، مرتضى اشفاق، حسن افتخاراردبيلي، جلال اقتدارى، اعظم اكبرزاده، زهرا اكبرزاده، علی رضا اکبرزادگان، علی اکرمی، محمود امير احمدى، عبدالمجيد الهامي، مهدي اميني زاده، حسين انصاري راد، مصطفي ايزدي، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، فرشته بازرگان، محمد نويد بازرگان، كمال الدين بازرگانى، مختار باطولي، روح‌اله باقرآبادي، ايرج باقرزاده، پروین بختیارنژاد، اكبر بديع زادگان، محمد بذرپور، ایمان براتیان، رحمت الله برهانى، محمد بسته نگار، مهدي بسته نگار، محمد حسین بنی اسدی، عماد بهاور، محمد بهزادى، حميد بهشتى، محمد بهفروزى، راضیه بوستانکار، مرضیه بوستانکار، جلال بهرامی، صفا بيطرف، مسعود پدرام، جعفر پناهی،  رضا پويان، حبيب الله پيمان، مجيد پيمان، عبدالرضا تاجيك، عباس تاج‌الديني، هادي تفنگچي، مصطفى تنها، رضا تهرانى، غلامعباس توسلى، محمد توسلى، محمدرضا توسلى، مجيد جابرى، جلال جلالي زاده، علی جمالی، فرشته جمشيدي، مجتبي جهاني، رضا حاجى، مجيد حاجي بابائي، بهمن حافظى، طه حجازى، حمید حدیثی، علي حديثي، حسین حريرى، آيدين حسنلو، بهزاد حق پناه، جمشید حقگو، وحید حقیقی، على حكمت، منیژه حکمت، ابوالفضل حكيمى، عبدالكريم حكيمى، مجيد حكيمى، محمد رضا حمسى، محمد حيدري، جعفر خائف، نبی اله خانزاده مرخالی، ابراهيم خوش سيرت، مهدي خدادادى، امير خرم،  حسین خطیبی، محمد خطيبي،  مجتبی خندان، اسماعيل خوش محمدى، ناهید خیرابی، هوشنگ خيرانديش، محمدعلى دادخواه، محمد دادفر، رسول دادمهر، محمد داديزاده، محمدمهدى دانشيان، محمد حسن داوودی ،  فریبا داودی مهاجر، محمود درد كشان، محمود دل آسايى، امیرخسرو دلیرثانی، عباس دهقان نژاد، مصيب دوانى، ابراهيم دينوي، محمد صادق ربانى، تقي رحماني، محمدجواد رجائيان، عليرضا رجايى، امير رزاقي، سمیرا رزاقی، سهراب رزاقی، محمد صادق رسولی، بهمن رضاخاني، احد رضائى، اصغر رضائى، بيوك رضائى، عبدالعلي رضائي، سعيد رضوى فقيه، حسين رفيعى، مهدى رهنما، رضا رئيس طوسى، جمال زره ساز، علي زرين، اکبر زمانی، محمد ابراهيم زمانى، پرويز زندى نيا، احمد زيدآبادى، محمد رضا زهدى، عليرضا ساريخانى، احمد ساعي، نسرين ستوده، عزت الله سحابى، فريدون سحابى، هاله سحابى، عیسی سحر خيز، محمد سرچمى، محمود سعیدزاده، بیوک سعیدی، علی اشرف سلطانی ، عبدالفتاح سلطاني، مرتضي سلطانيه، محمد جواد سلیمانی، علی سیاسی راد، سيد محمد علي سيف‌زاده، محمود شاددل بصير، ابراهيم شاكرى، تقى شامخى، على شاملومحمودی ، محمد شانه چى، حسين شاه حسيني، جواد شرف‌الديني، محمد شريف، كاظم شكري، مازیار شکوری گیلچالان ، الله وردى شمبورى، محمود شمس الواعظين، احمد شهامت دار، حسن شهبازی، احمد شيرزاد، فيروزه صابر، هدي صابر، محمد صاحب محمدي، هاشم صباغيان، احمد صدر حاج سيدجوادى، رضا صدر، سمیرا صدری، باقر صدري نيا، مهدي صراف، لطيف صفري، مظفر صفري، بيژن صفسري، فضل الله صلواتى، حميد رضا صمدي، كيوان صميمى، جليل ضرابي، على اشرف ضرغامى، فريدون ضرغامى، اعظم طالقانى، حسام طالقانى، طاهره طالقانى، نرگس طالقانى، اكبر طاهرى، رئوف طاهرى، محمد طاهرى، امير طيراني، کیان ظهرابی، سيد جعفر عباس زادگان، روئين عطوفت، باقر علائي، علي علوي، علي رضا علوى تبار، محمدباقر علوى، رضا علیجاني،  على عليزاده نائينى، محمد جعفر عمادى، محمود عمرانى، على اصغر غروى، عليرضا غروى، ماجد غروى ، سعيد غفارزاده، مسعود غفاري، على غفرانى، مهدى غنى، فریده غیرت، باقر فتحعلی بیگی، پویان فخرآیی،  مقصود فراستخواه، غفار فرزدى، شهین فرزین پژوه، حسن فرح آبادی، لیلی فرهادپور، فاطمه فرهنگ خواه، حسن فرهودي نيا، حسن فريد اعلم، مرتضي فلاح، ارسلان فلاح حجت انصاري، بهرام فياضي، احمد قابل، حسين قاضیان، عباس قائم الصباحي، خسرو قشقايى، ماهرو قشقايى، رحمانقلى قلى زاده، مهدي قلي‌زاده اقدم، عبدالحسین قمی زاده، عبدالمجيد قندى زاده، نظام الدين قهارى،  مصطفى قهرمانى، حجت الله قياسى، رحمان كارگشا، امیر حسین کاظمی، مرتضى كاظميان، هادي كحال‌زاده، محسن كديور، خسرو كردپور، مسعود كردپور، عليرضا كرماني، على كرمى، فریدون کشکولی، پروين كهزادى، يعقوب كوثرى، بهناز كياني، بيژن گل افرا، فاطمه گوارائي، علی اصغر گواهی، اکبر گنجی، مسعود لدنى، حسين لقمانيان، احسان مالکی پور، محمد تقى متقى، حسين مجاهد، محسن محققى، نرگس محمدي، نوشين محمدي، محمد محمدى اردهالى، سيد على محمودى، حسين مدني، سعيد مدنى، ماشاءالله مديحى، مرضيه مرتاضي لنگرودي، فريد مرجائي، مصطفى مسكين، رضا مسموعى، ضیا مصباح، ليلا مصطفوى، مصطفى مصطفوى، عباس مصلحى، محمد جواد مظفر، مهدي معتمدي مهر، ضياء مصباح، احمد معصومی، ياسر معصومي، خدیجه مقدم، مرتضى مقدم، فهيمه ملتى، کاظم ملکی، احمد منتظرى، سعيد منتظرى، خسرو منصوريان، كيوان مهرگان، سيدرضا موسوى سعادتلو، سید علی موسوی خوئینی، عبدالله مومنی، على مومنى، محمود مومنى، امير ميرخانى، وحيد ميرزاده، فرشته ناصرگيوه چى، حسن نراقى، محمود نعيم پور، احمد نعمت زاده، جعفر نقمی، محمود نكوروح، امير نكوفر، محمد تقى نكوفر، علی نکونسبتی، سيد حميد نوحى، امیر حسین نوربخش، فخرالسادات نوربخش، منوچهر نوربخش، حسین نوری زاده، غلامرضا نیک صفت ، احمد هادوی، هادى هادى زاده يزدى، ناصر هاشمي، خليل هراتي، مراد همتي، عليرضا هندى، احسان هوشمند، رسول ورپايى، منصور وفا، باقر ولى بيك، جليل ولى بيك، رحيم ياورى، على فريد يحيايى، مير محمود يگانلي، حنیف یزدانی پور، كاظم يزدى، ابراهيم يزدى، حسن يوسفى اشكوري، حسن یوسفیان آرانی.