درسی از آیت الله طالقانی

به یاد دانشجویان در بند

حنیف یزدانی ـ  عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت

در تاریخ ایران به خصوص در صده اخیر با نامهای  بسیاری مواجه می شویم.هر نامی خصوصیت و ویژگی مثبت یا منفی را به ذهن متبادر می کند. مقاومت، پایداری، امید به آینده ، مردمداری، آزادگی ، اعتماد به نفس، قدرتمداری ، جاه طلبی، خودسری و تکبر و... هر کدام  در تاریخ ایران در چهره و شخصیت فردی متبلور می شود.

در میان همه سیاستمداران بارزترین خصوصیت پدر طالقانی دفاع همه جانبه ایشان از همه گروهها و افراد ، فارغ از وابستگی جناحی و فکری آنان بود. ایشان به همین دلیل پدر همه ایرانیان شد.

در حقیقت پدر طالقانی به دلیل آنکه به "حقوق و کرامت ذاتی انسانها" ایمان داشت به دفاع از حقوق کمونیست ها، مجاهدین ، فدائیان اسلام و... می پرداخت.

برای مثال بعد از صادر شدن حکم اعدام نواب صفوی و دیگر یارانش تنها کسی که حاضر می شود به ایشان پناه دهد پدرطالقانی است در حالی که ایشان با یکدیگر از لحاظ  فکر و تبار سیاسی اختلافات اساسی داشتند.

عملکرد افراد در بزنگاههای تاریخی است که هویت بخش خواهد بود.

این مسئله از آن جهت بسیار حائض اهمیت است که بدانیم دموکراسی پیش از آنکه در کتابهای فلسفی و یا در پشت تریبون مطرح شود باید در عمل و منش افراد  نقش داشته باشد.

مسلم است که دفاع از حقوق انسانها هنگامی معنا می یابد که هر فردی برای خودش و سایرین حق استقلال  را بدیهی بداند.بدین معنی که  هر انسان متشخصی که  دارای طرز فکر و گرایش و هویت مستقل باشد ، از حقوق فرد متشخص و مستقل دیگر دفاع کند. تنها در این صورت است که رابطه مبتنی بر قدرت به رابطه بر اساس  آزادی تبدیل می شود. در غیر این صورت مسلم است که انسانها  دید قیم مابانه به یکدیگر دارند .

بر همین مبنا علی (ع) در باره کشیدن خلخال از پای یک زن یهودی آنچنان سرسختانه موضع می گیرید که می فرمایند اگر مسلمانان از غم چنین مسئله ایی بمیرند عذری نخواهند داشت.

مسلم است که در جریان چنین قضیه ایی نگاه علی (ع) به انسان و حقوق ذاتی آن فرا از هر گونه اعتقاد و مرام و ایدئولوژی است.این داستان عمق نگاه حق مدارانه امیر المومنین را بیان می کند و در واقع تفسیر عملی این آیه از قران است که "زمین و آسمان و هر چه میان آندو است را بر اساس حق آفریدیم."

باری به هر جهت، صاحب قلم با هر اندیشه ایی که مبتنی بر «هدف وسیله را توجیه می کند» باشد ،چه از زبان چپ گرایان مطرح شده باشد و چه نئولیبرالها و چه بنیادگرایان دینی مخالف است. از سوی دیگر همانند تمامی دانشجویان ایرانی  معتقدم که «همه ایران متعلق به همه ایرانیان است» و سرنوشت مرزهای ایران تنها  باید در دست مردم ایران باشد.

اما با وجود تمامی  اختلاف نظرها  به گفته دکتر شریعتی معتقدم آنجا  که می گفت :"من با اندیشه تو مخالفم اما حاضرم جانم را برای آزادی تو و اندیشه ات فدا کنم."

مسلم است که با وجود چنین دیدگاهی از سوی سیاستمداران ، روشنفکران و دانشجویان است که کینه ها و بغض های به محبت و دوستی و عشق بدل می شود. با چنین روشی که در تاریخ سیاسی ایران و همچنین منش و سیره بزرگان دینی دیده می شود خشونت نه به عدم خشونت ، بلکه به خشونت زدائی تبدیل می شود. در واقع به مصداق آیه شریفه « یا نار کونی بردا و سلاما » آتش خشونت و خصومت به گلستان سلامتی مبدل می شود.

بر این اساس این قلم خواستار آزادی فوری و بلا شرط تمامی دانشجویان چپ و کرد به اسامی؛ آرش پاکزاد ،

 امیر آقایی ،امیر مهرزاد،انوشه آزادبر ،اوختای حسینی ،ایلناز جمشیدی ، بهرنگ زندی ، بهروز کریمی زاده، پارسا کرمانجیان ، پیمان پیران ، جواد علیزاده‌ ، حامد محمدی ، حسن معارفی ، روزبه صف شکن

،روزبهان امیری ، سارا خادمی ،سروش هاشم پور ، سعید آقاخانی ،سعید آقام علی ، سعید حبیبی ، سهراب ‌کریمی  ،شوان مریخی ،صدرا پیرحیاتی ،عابد توانچه ،علی سالم ، علی کلایی ،علی عزیزی،علیرضا حیدری ، فرشاد دوستی پور ، فرشید فرهادی آهنگران ، کیوان امیری الیاسی ،مجید اشرف نژاد ، محسن غمین ، محمدصالح ایومن ، مهدی اللهیاری ،مهدی گرایلو  ، مهسا محبی ،میلاد عمرانی ،میلاد معینی ،نادر احسنی، نسیم سلطان بیگی ،نیما نحوی ، هادی سالاری ، یونس میرحسینی و تمامی کسانی که ازنامشان  قلم  جا مانده  است و به همین ترتیب از بزرگان و اهل تجربه و اخلاق نیز تقاضا دارد که طالقانی زمان خود باشند و برای همه مظلومان پدر باشند.