بسمه تعالی

چشم بندانمان را بردارید.

حنیف یزدانی عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت

از آغاز  سال جاری تا کنون قریب 60 دانشجو تا کنون بازداشت شده اند و به جای حضور در کلاسهای درس به سلول های انفرادی فرستاده شده اند.

ازاین نظر جنبش دانشجویی در سال جاری با اتفاقی منحصر به فرد روبرو شده اند.

در تاریخ ادوار دفتر تحکیم وحدت تا کنون هیچگاه  تمام اعضای شورای مرکزی بازداشت نشده اند.

اخراج اساتید منتقد، جلوگیری از ادامه تحصیل فعالین دانشجویی ، تعطیل کردن تشکل های منتقد بلاخص انجمن های اسلامی ، توقیف پی در پی نشریات دانشجویی، احضار گسترده دانشجویان به کمیته های انضباطی  و دادن احکام سنگین و نا عادلانه به آنها ، بازداشت گسترده فعالین دانشجویی و به زندان افکندن آنها  و صدور احکام سنگین و... همگی گوشه ایی از رفتار غیر عادی حاکمیت با جنیبش دانشجویی است.

اما به رغم چنین تجاوزاتی دانشجویان بر اعاده حقوق خویش مصر هستند.

صدور بیانیه ها و اطلاعیه های اعتراضی مختلف ، بر گزاری چندین تحصن در دانشگاههای مختلف تهران و سایر شهرستانها در کمتر از یک ماه آنهم در آغاز سال تحیلی نیز نشان دهنده عزم جدی دانشجویان برای برآورده کردن مطالبات به حق آنها است.

نکته ایی که تصمیم گیرندگان امنیتی در دانشگاه و خارج از دانشگاه  به اشتباه دریافته اند این است که دانشگاه قائم به یک فرد و حتی قائم به یک تشکیلات نیست!!!

نهاد های امنیتی در ادامه سیاست النصر  بالرعب با تصور اینکه  با بازداشت  علی عزیزی  و علی نیکونسبتی، آرمان صداقتی، مازیار سمیعی ، بهنام سپهر مند، احسان منصوری،مجید توکلی،احمد قصابان ،معصومه منصوری و پدرام رفعتی و ... می توانند از ادامه تحصن ها و اعتراضات دانشجویی جلو گیری کنند . در واقع آنان درصدداند با چنین کاری صدای دانشگاه را خاموش کنند.

اما غافل از این که صدای اعتراض نه از یک فرد و یا یک جریان بلکه  از عموم دانشجویان بر می خیزد.

اینک در حالی به چشمان دوستانمان چشم بند زده اند و آنان را در صندلی بازجویی نشانده اند که مسولین چه در دانشگاه و چه خارج از دانشگاه نمی خواهد چشمان خود را بر روی حقیقت موجود در دانشگاه باز کند.

سیاست ارعاب و سرکوب نمی تواند سکوت  را به جامعه تحمیل کند. مگرهمانطور که همه می دانند با  وقوع انقلاب فرهنگی تمام دگر اندیشان از دانشگاه اخراج نشدند؟

مگر  دانشگاه امروز ادامه همان انقلاب فرهنگی نیست؟

اینک باید پرسید چرا مسولین می خواهند یک تجربه شکست خورده را دو باره تکرار کنند؟ چرا از دیدن حقایق روی گرداناند؟

چشم بندان ما و خود  را بردارید.