|
||
به یاد و در سوكِ دكتر حسین فاطمی
منیر طه دکتر حسين فاطمی ای سرورِ آزادگان ، یادت گرامی باد منیر طه وقتی كه آن ابله به اعدامِ تو فرمان داد ، وقتی هزاران جان كنارِ جانِ تو جان داد ، وقتی سرودِ « زنده بادت» بر لبت غلتید ، * خونخواهیت را ای به خون آغشته ، فرمان داد نامِ بلندت اینچنین ورد زبانها شد راه و روندت رهنمای رفتنِ ما شد دیدی چسان در دامِ ، خودگسترده ، درافتاد ؟ دیدیكه آن بیمایة ابله چه رسوا شد ؟ امروز چون دیروز باز از هولِ جان بگریخت امروز چون دیروز در بیگانگان آویخت بارِ دگر این بیخرد با خفّت و خواری آن آبروی رفته را بر روی نامش ریخت آخر به دامان كه ریزم اشك این غم را آخر كرا گویم غمِ این درد و ماتم را آوخ كه میسوزد هنوز آن خانه در بیداد شادا كه رفتی و ندیدی این جهنم را هرگز مپنداری كه یادت میرود از یاد هرگز مپنداری كه خاموش است این فریاد آزادگی با یادِ هر آزاده ، میبالد ای سرورِ آزادگان ، یادت گرامی باد
* « پاینده ایران، زنده باد دكتر مصدق» آخرینكلامش دركشتارگاه . منبع: سايت چه بايد کرد تاريخ انتشار در سايت سازمان سوسياليستهای ايران ـ سوسیالیستهای طرفدار راه مصدق در آبان ١٣٨۶ درهمین رابطه ـــ مجموعه ای از مقالات در باره سالگرد اعدام دکتر سيد حسين فاطمی
|