|
|||
|
برای آزادی سهیل آصفی بکوشیم دکتر پرویز داورپناه
ای مردم آزاده ! کجائید کجائید ؟ / آزادگی افسرد ، بیائید بیائید ! در قصه و تاریخ چو آزاده بخوانید / مقصود از آزاده شمائید شمائید علامه علی اکبر دهخدا
یک ماه از بازداشت سهیل آصفی، روزنامه نگار جوان، آزادی طلب و عدالت خواه میهنمان می گذرد. ماموران دادستانی تهران ماه پیش با یورش به منزل مسکونی وی، با ابلاغ حکم تفتیش، اقدام به بازرسی و ضبط کیس کامپیوتر، لوازم کار، دفترچه تلفن ها، آرشیو مجلات، نوارها، نامه های خصوصی، پاسپورت و برخی لوازم شخصی... وی کردند. سهیل آصفی دانشجوی رشته سینما و روزنامه‌نگار است که با سایتهای مختلف همکاری می‌کند. سهیل آصفی هیچ جرمی مرتکب نشده غیر از عمل به وظیفه حرفه ای خود به عنوان روزنامه نگاری آزاد و مستقل.
از چند ماه پیش موج جديدی از
برخورد با روزنامه نگاران ايرانی آغاز شده
است. سهیل آصفی از تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۸۶ که به دادسرای انقلاب مراجعه کرده است، در بازداشت به سر می برد. تا کنون هیچ توضیحی پیرامون اتهامات سهیل، به خانواده نگران وی داده نشده است. يک ماه است که سهيل آصفی در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوين و در "بازداشت موقت" است. به گفته بازجوی او ۱۲ روز است که بازجويی وی پايان يافته ولی او همچنان در بازداشت و سلول انفرادی نگهداری می شود، از هواخوری محروم است و دليل بازداشت اش تا کنون اعلام نشده است. همچنين تماس های تلفنی او نيز قطع می باشد. يک بار فقط شاهرخ آصفی، پدر سهيل در حضور بازجو، فرزندش را ملاقات کرده و او را بسيار خسته، رنجور و ضعيف ديده است.
ناهيد خيرابی، مادر سهيل آصفی
اجازه ملاقات با فرزند خود را ندارد. ناهید خیرابی می گوید: « شهروندی حق مشروع من طي ماه هاي گذشته دائما ازآن سخن مي گويند را رعايت کنند. درخواست رعايت حقوق شهروندي حق مشروع من وفرزندم به عنوان شهروندان اين جامعه است. اين قوانين به ما مي گويد که بايد سريعا او را آزاد کنند چون هيچ دليلي براي بازداشت نبوده است اگر دليلي داشته بايد تفهيم اتهام ميکردند وقرارصادر مي کردند. اين کارهايي که مي کنند حتي برخلاف قوانين خود جمهوري اسلامي است. من انتظار دارم هرچه زودتر او را آزاد کنند ودليل اين نگهداري را هم به ما بگويند. وکلاي سهيل دنبال پرونده هستند وبه آنها هنوز هيچ اطلاعي داده نشده است. ما انتظار داريم که فرزندم را اينچنين به صورت غيرقانوني نگه ندارند.» مادر فروغ ( مادر انوشیروان لطفی ) در بیانیه ای اعلام داشته است : « من به نمایندگی از طرف جمعی از مادران و خانواده های زندانیان سیاسی اعدام شده سال های سیاه ۶۰ الی ۶۷ سؤال می کنم، حتی در صورتی که اتهامی متوجه یک روزنامه نگار باشد، در شرایطی که او آمادگی سپردن وثیقه را داشته باشد، چرا باید پیش از هر گونه دادرسی و محکومیت زندانی شود و چه توجیه قانونی برای ادامۀ این نوع بازداشت ها و جود دارد، ما مصرانه خواهان آزادی سهیل آصفی و رفتار قانونی با او و همۀ روزنامه نگاران و فعالان اجتماعی هستیم. » متاسفانه در این یک ماه همکاران و روزنامه نگاران در داخل و خارج از کشور به این بازداشت واکنش چشمگیری نشان نداده اند و تقریبا" سکوت اختیار کرده اند. کمیته تلاش برای رهایی سهیل آصفی هشدار داده است که سکوت در برابر ادامه بازداشت سهیل و دیگر همکاران در بندش می تواند زمینه ساز هر چه گسترده تر شدن تحدید آزادی اندیشه و بیان و نشر عقاید باشد. با وجود این هشدار، سکوت به این بازداشت همچنان ادامه دارد وسلامتی سهیل در بند ۲۰۹ زندان اوین به خطر افتاده است. کمیته تلاش برای رهایی سهیل آصفی خواهان آزادی بدون قید و شرط این روزنامه نگار است و در این راستا از تمامی نهادهای حقوق بشری، از تمامی نهادهای صنفی حافظ آزادی بیان و اندیشه، از تمامی فعالان اجتماعی و سیاسی می خواهد تمام تلاش خود را برای رهایی سهیل و دیگر همکاران دربندش به کار گیرند. کمیته تلاش برای رهایی آصفی در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۸۶می نویسد : « سهیل، جوان نو اندیش و آزادیخواهی است که تن به لجنزار اوباشیگری و فساد نسپرده و روزنامه نگاری را در پیش گرفته است. به باور ما این تنها گناه اوست. ما بازداشت او به بهانه های واهی را ضربه ای به سرو حقیقت جویی و آگاهی بخشی می دانیم و ساکت نخواهیم نشست. از دیگر سو هیچ اطلاعی از شرایط نگهداری وی در زندان در دست نیست و بیم آن می رود که حاکمیت با اعمال فشار و رفتار غیر قانونی سعی در اخذ اعترافات ساختگی و اجرای سناریوهای نخ نما و بیمارگونه داشته باشد. کمیته تلاش برای رهایی سهیل آصفی خواهان آزادی بدون قید و شرط و سریع این روزنامه نگار مستقل و مردمی است. ما تا زمانی که این مطالبات متحقق نشوند در راه رهایی او تلاش می کنیم چرا که معتقدیم سهیل هیچ جرمی مرتکب نشده است. از همه فعالان عرصه رسانه، فعالان دانشجویی، فعالان سیاسی و اجتماعی و بطور کلی همه نیروهای دموکرات و مردم ایران می خواهیم که فعالانه و پیگیر در این کارزار شرکت جویند و ما را یاری دهند.»
جوانان
و دانشجويان ، اين مبارزان راه آزادي و عدالت ، سالهاست
تحت انواع فشارها و
محدوديتها قرار گرفته اند. گرچه زندان وفشار و تهديد
هيچگاه نتوانسته است ستونهاي پوسيده کاخهاي مستبدين را از فرو ريختن مصون
دارد ، اما
جايي که تدبير جاي خويش را به اختناق وانهد ، هميشه جوانان و روشنفکرانند
که تاوان بي خردي ها را با جان و زندگي خويش مي
پردازند. ملت ایران جوانان صادقي را که در راه آزادي و عدالت اجتماعی مبارزه کرده اند، هيچگاه ازياد نبرده و نبايد فراموش نمايد. مبارزيني که نه در پي نام و مقام و جاه براي خود ، که در آرزوي آزادي و عدالت و رفاه براي مردم خود برخاسته اند.
امروز سهیل آصفی خانواده
اي به پهناي همه ايران دارد.جوانان آگاه اين مرز
و بوم همگي خواهران و برادران
اويند و اميد آزادي و حضور او را در سر دارند.
بر تمام آزاديخواهان و عدالت طلبان ، با هر فکر و عقيده و روشي که دارند، فرض و واجب است که برای آزادی فوری وی بکوشند. در اين ميان جوانان، دانشجویان و روزنامه نگاران، نقش ويژه اي بر عهده دارند. نقشي که ايفاي آن رشادت و شجاعتي در خور آرمان بلند آزادي و برابري را مي طلبد. بياييد تفرقه را کنار بگذاریم و دست در دست هم ، يکدل و يک صدا ، در کنار ساير گروههاي سياسي و حقوق بشري ، در جهت آزادي سهیل آصفی و همهء زندانیان سیاسی، مبارزه کنیم وفرياد بر آوريم : زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
دکتر پرویز داورپناه، ۱۱ شهریور ۱۳۸۶
|