|
|
خاوران زیر پای مادران
دکتر پرويز داورپناه
نام بعضی نفرات / رزق روحم شده است / وقت هر دلتنگی / سوی شان دارم دست / جرئتم میبخشد / روشنم میدارد. نیما یوشیج
دلم گرفته است دلم گرفته است ببار باران، بر سنگهای خاوران بر چشم، خشکیدهء مادران بر جبین، چروکیدهء پدران
بگذار با تو ببارند، خواهران و برادران با تو بگریند، همسران و فرزندان با تو بنالند، یاران و رفیقان
آسمان سیاهِ قیرگون سنگهای سفیدِ بی نشان خاطرهء شجاعتِ همرزمان ستمهای جنایت پیشگان جمعـند در گلزار خاوران
میدانیم که شما، باز نخواهید گشت؛ امّا . . . ما، دلمان قرار نمی گیرد؛ این سالهای دوری را، باور نداریم.
ما عاشقیم، بدون اختران هیچیم ببار باران، بر خاطرهء جوانان از عشق برایمان بگو ما، بسوی ستارگان، بسوی روشنائی، در پروازیم. ببار باران ، ببار باران.
پرویز داورپناه مرداد ماه ٨٦ ١٣
|