اشاره ای کوتاه به پيروزی و موفقيت ورزشکاران ايران در مسابقات المپيک ــ تابستانی ــ ٢٠١٢ در لندن و
توضيحاتی درباره خصوصيات آن رشته از ورزش هائی که ورزشکاران ايرانی شرکت نمودند!
هيئت تحريريه نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی
در مسابقات المپيک (١) در لندن، بیش از ۱۰۰۰۰ ورزشکار از ۲۰۴ کشور عضو کمیته المپیک شرکت کرده بودند، که حدودأ ۴۵ درصد آنان زن بودند. (٢) تعداد سهميه ورزشکاران ايران که طی مسابقات گزینشی المپیک در رشتههای مختلف تعيين شده بود، ۵۴ نفر بودند، که شامل ٨ زن و ۴۶ مرد بود.(٣)
ورزشکاران ايران در ١۴ رشته ورزشی، اجازه شرکت در مسابقات المپيک لندن را کسب نموده بودند. آن رشته ها عبارت بودند از:
١ ـ کُشتی (کشتی فرنگی، کشتی آزاد)؛ (۴)
٢ ـ وزنه برداری؛ (۵)
٣ ـ دو و ميدانی (در رشته های: پرتاب وزنه ـ پرتاب چکش ـ پرتاب ديسک ـ پرش طول ـ پياده روی ـ دوی ١٠٠ متر ـ دوی ۴٠٠ مترـ دوی ٨٠٠ متر ـ دوی ١١٠ متر بامانع)؛ (۶)
۴ ـ قايقرانی ( رشته های کاياک ١ نفره - ١٠٠٠ متر؛ کاياک يکنفره - ۵٠٠ متر؛ کاياک ٢٠٠ متر)؛(٧)
۵ ـ کانو ؛(٨)
۶ ـ بوکس( مشت زنی)؛ (٩)
٧ ـ شنا ؛(١٠)
٨ ـ دوچرخه سواری؛(١١)
٩ ـ جودو؛ (١٢)
١٠ـ تيراندازی (سه وضعيته - تفنگ - ۵٠ متر ؛ تپانچه - ۵٠ متر) ،(١٣)
١١ ـ تيراندازی با کمان؛(١۴)
١٢ ـ شمشربازی؛(١۵)
١٣ ـ تنيس روی ميز؛(١۶)
١۴ ـ تکواندو؛ (١٧)
ورزشکاران ايران در مسابقات المپيک لندن، جمعأ ١٢ مدال کسب کردند ( ۴ مدال طلا ـ ۵ مدال نقره و ٣ مدال برنز). برای اولين بار تعداد مدالهای کسب شده ورزشکاران ايران، ٢ رقمی می شود و ايران در رده ١٧ جدول مدالهای المپيک ٢٠١٢ قرارمی گيرد. در مقايسه با المپيک پکن، که ايران در رده ۵١ قرار داشت، ٣۴ پله صعود می کند و در این رقابت ها پس ازکشور های چين، کره جنوبی، ژاپن و قزاقستان در رده پنجم کشورهای آسیایی قرار می گيرد. (١٨)
اسامی ورزشکاران ايران که موفق به کسب مدال شدند، عبارتند از:
مدال طلا:
کشتی فرنگی: امید نوروزی، قاسم رضایی و حمید سوريان
وزنهبرداری: بهداد سلیمی
مدال نقره:
کشتی آزاد: صادق گودرزی
وزنهبرداری: نواب نصیرشلال و سجاد انوشیروانی
دوومیدانی ـ پرتاب ديسک ـ: احسان حدادی
تکواندو: محمد باقری معمتد
مدال برنز:
کشتی آزاد: کمیل قاسمی و احسان لشگری
وزنهبرداری: کیانوش رستمی؛
اين تعداد مدال، در مقايسه با مدالهای المپيک های گذشته، رکورد جديدی را رقم زد.
با اضافه شدن ١٢ مدال المپيک لندن (٢٠١٢)، به مجموع مدالهائی که ایران در رقابت های مسابقات المپيک لندن ١٩۴٨ تا المپيک پکن ٢٠٠٨ کسب کرده بود(١٩)، به ۶٠ مدال رسيد. طلا: ١۵ مدال - نقره: ٢٠ مدال - برنز: ٢۵ مدال.
نکته دیگر اینکه ، تا قبل از المپیک لندن ( ٢٠١٢ ) ، ايران تنها در ٣ رشته ( کشتی، وزنه برداری و تکواندو)، مدالآور بود که با کسب مدال نقره احسان حدادی در پرتاب ديسک (دو وميدانی) در لندن به ۴ رشته افزایش پیدا کرد.
سازمان سوسياليست های ايران، اين پيروزی بزرگ ورزشی را به تمام ايران دوستان و علاقمندان به ورزش ايران تبريک می گويد.
هيئت تحريريه نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی ـ
نشريه سازمان سوسياليست های ايران ـ سوسياليست های طرفدار راه مصدق
دوشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۳ اوت ۲۰۱۲
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
پانويس:
١ ـ « بازیهای المپیک ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزادبازیهای المپیک به جشنوارهٔ ورزشی ای گفته میشود که به عقیده باستانشناسان و تاریخنویسان در یونان باستان به انجام میرسید، و در اواخر قرن ۱۹ میلادی مجدداً احیا شد.[۱] در دوره باستان جشنها در ابتدا جنبه مذهبی داشته و برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) در صحن مربوط به او در المپیا برگزار میشد. در یونان باستان شرکت کنندگان متشکل از مردانی که ثروت و وقت کافی داشتند که به تمرین ورزشی بپردازند بودند.[۲] پس از احیا مسابقات در دوران مدرن، تا دهه هفتاد قرن بیستم میلادی شرکت کنندگان حتماً میبایست ورزشکاران غیر حرفهای میبودند. ولی در طی دهه هشتاد قرن بیستم، درها به روی ورزشکاران حرفهای هم باز شد.[۱]»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
٢ ـ « بازیهای المپیک تابستانی ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بازیهای المپیک تابستانی یا بازیهای المپیک مجموعه مسابقات چند ورزشی است که با به صورت منظم و سازماندهی شده هر ۴ سال یکبار توسط کمیته بینالمللی المپیک برگزار میشود.
در این مسابقات سه مدال برای سه ورزشکار برتر هر رشته در نظر گرفته شدهاست، به این صورت که نفر اول مدال طلا، نفر دوم مدال نقره و نفر سوم مدال برنز تعلق میگیرد.
اولین دوره مسابقات المپیک در سال ۱۸۹۶ در شهر آتن پایتخت کشور یونان گشایش یافته، آخرین دوره بازیهای المپیک برگزار شده در شهر پکن با حضور ۱۰۵۰۰ ورزشکار مرد و زن از ۲۰۵ کشور جهان برگزار شده، دوره بعدی مسابقات نیز در لندن و در سال ۲۰۱۲ میلادی برگزار میشود.
پنج کشور یونان، بریتانیا، فرانسه، سوییس و استرالیا در تمامی ادوار المپیک حضور داشتهاند. همچنین مسابقات المپیک زمستانی در پی موفقیت المپیک تابستانی از سال ۱۹۲۴ تاکنون برگزار شدهاست.
فهرست ورزشهای بازیهای المپیک
|
|
بازیهای تابستانی |
۱۸۹۶
•
۱۹۰۰ •
۱۹۰۴ •
۱۹۰۶¹ •
۱۹۰۸ •
۱۹۱۲ •
(۱۹۱۶)² •
۱۹۲۰ •
۱۹۲۴ •
۱۹۲۸ •
۱۹۳۲ •
۱۹۳۶ • |
|
|
۱۹۲۴
•
۱۹۲۸ •
۱۹۳۲ •
۱۹۳۶ • ¹ پیش از تأسیس فدراسیون بینالمللی المپیک با این نام شناخته نمیشد. ² بخاطر جنگ جهانی دوم ملغی شد. |
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%BE%DB%8C%DA%A9_%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C
« بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای المپیکهای تابستانی دیگر برگزار شده در لندن به صفحه بازیهای المپیک تابستانی لندن مراجعه نمایید.
المپیک تابستانی ۲۰۱۲ (در انگلیسی: Games of the XXX Olympiad) که به طور رسمی با نام «بازیهای المپیاد سیام» شناخته میشود از ۲۷ ژوئیه تا ۱۲ اوت ۲۰۱۲ (۶ تا ۲۲ مرداد ۱۳۹۱) در شهر لندن در کشور انگلستان برگزار شد. بیش از ۱۰۰۰۰ ورزشکار از ۲۰۴ کشور عضو کمیته المپیک در این رقابتها شرکت کردند.[۱]
شهر لندن قبلاً در سالهای ۱۹۰۸ و ۱۹۴۸ میزبان بازیهای المپیک بودهاست[۲][۳] و بدین ترتیب اولین شهری است که برای سومین بار در تاریخ نوین بازیهای المپیک، میزبان بازیها میشود.[۴][۵]
شهر لندن در ۱۱۷امین اجلاس کمیته بینالمللی المپیک در تاریخ ۶ جولای ۲۰۰۵ که در کشور سنگاپور برگزار شد پس از رقابت با شهرهای مادرید، مسکو، نیویورک و پاریس پس از چهار دور رأیگیری به عنوان میزبان این دوره از بازیهای المپیک انتخاب شد.[۶] لندن با میزبانی این المپیک نخستین شهری شد که سه بار میزبان المپیک شدهاست. این شهر پیش از این میزبان المپیک ۱۹۰۸ و المپیک ۱۹۴۸ هم شده بود.
المپیک لندن در ۲۶ رشته ورزشی برگزار شد که با توجه به حذف بیسبال و سافتبال دو رشته کمتر از المپیک ۲۰۰۸ پکن بود. بریتانیا بیشترین مدال را پس از المپیک ۱۹۰۸ لندن در این دوره کسب کرد و در رتبه سوم جدول مدالها پس از آمریکا و چین قرار گرفت. مایکل فلپس شناگر آمریکایی پرمدالترین ورزشکار تاریخ المپیک شد و یوسین بولت جامائیکایی هم نخستین شخصی شد که در دو دوره پیاپی المپیک در هر سه ماده دو سرعت (۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر) شد.
عربستان، قطر و برونئی برای نخستین بار ورزشکاران زن خود را به این دوره
از مسابقات اعزام کردند تا تمام اعضای کمیته بینالمللی المپیک حداقل در یک
دوره المپیک ورزشکار زن هم به مسابقات اعزام کرده باشند.
بوکس زنان هم برای نخستین بار در ۳ وزن وارد برنامه مسابقات شد تا
ورزشکاران زن برای اولین بار امکان شرکت در تمام رشته های ورزشی را داشته
باشند. حدود ۴۵ درصد از ۱۰۵۰۰ ورزشکار این دوره زن بودند و ورزشکاران زن
آمریکا و روسیه برای نخستین بار مدالهای بیشتری نسبت به مردان به دست
آوردند. دیوید و هیلی چپمن نخستین پدر و دختری بودند که در کنار یکدیگر در
مسابقات المپیک شرکت کردند و هر دو نیز در رشته
تیراندازی با تپانچه از فاصله ۲۵ متر مسابقه دادند. هیروشی هوکتسو
سوارکار ژاپنی رشته
درساژ سالمندترین ورزشکار مسابقات بود. او نخستین المپیک خود را ۴۸ سال
پیش در توکیو تجربه کرده بود.[۷]
سالن در سراسر لندن (برخی از دیگران موقت، دائم) در بازیها استفاده خواهد شد (مکانهای تور ویدئو)»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
٣ ـ «برنامه مسابقات نمایندگان ایران در المپیک ٢٠١٢ لندن+جدول
تاريخ : سه شنبه سوم مرداد ١٣٩١
در این دوره از مسابقات ایران با ۵۴ ورزشکار در این دوره از بازیها شرکت میکند که شامل ٨ زن و ۴۶ مرد خواهد بود.
کاروان ورزشی ایران از سال ١٩۴٨ و مصادف با چهاردهمین دوره بازی های المپیک، فعالیت خویش را در این بازی ها آغاز کرد.
" امامعلى حبیبى" در رشته كشتي آزاد اولین ورزشكار طلایى ایران در المپیك به شمار می آید و اولین مدال طلاى خود را در المپیك ١٩۵۶ ملبورن کسب کرد. [*]
بیست و نهمین دوره بازهای المپیک در سال ٢٠٠٨ در شهر پکن چین برگزار شد که
کاروان ورزشی ایران با ۵۴ ورزشکار در رشته های تکواندو، بسکتبال، کشتی
آزاد، کشتی فرنگی، جودو،بوکس، وزنه برداری، شنا، بدمینتون، تنیس روی میز،
قایقرانی، تيروکمان، دوچرخه سواری و دوومیدانی به مصاف حریفان خود رفتند.
زمان برگزاری این دوره از مسابقات المپیک پكن
از هشت آگوست ٢٠٠٨ (١٨ مردادماه ١٣٨٧) تا بيست و چهارم آگوست ٢٠٠٨ (سوم
شهريورماه ١٣٨٧) بود.
تیم ایران با کسب یک مدال طلا و یک مدال
برنز در رده پنجاه و یکم جای گرفت و اکنون چشم همه علاقه مندان به ورزش به
المپیک ٢٠١٢ لندن است تا ببینند کاروان ورزشی ایران چه دست آوردی از این
میدان بزرگ جهانی خواهند داشت.
یکی از اسطوره های ورزش کشور و تاریخ المپیک ایران مرحوم جهان پهلوان "غلامرضا تختی" است که افتخار حضور در چهار المپیک را بدست آورد که سه مدال (یک طلا و دو نقره) [**] ماحصل این چهار حضور بود، تختی نمونهی اخلاق و جوانمردی ورزشکار ایرانی است.
همچنین پرافتخارترين ورزشکاران کشور ما در المپیک "هادی ساعی" در رشته تکواندو و "حسین رضازاده" در رشته وزنه برداری میباشند که با کسب دو مدال طلا این عنوان را کسب نمودند.»
به نقل از الوند نيوز.
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://alvand-news.blogfa.com/post/35
[* ـ توضيح از هيئت تحريريۀ نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی] ـ در باره امامعلی حبيبی در ويکی پديا، دانشنامۀ آزاد می خوانيم:
« امامعلی حبیبی (متولد ۵ خرداد ۱۳۱۰ شهرستان بابل،استان مازندران)،کشتیگیر ایرانی است . در کودکی به شهر شاهی (قائم شهر) آمد.او دوران خدمت سربازی را در تیپ گرگان گذراند و اولین کشتی هایش را در لشگر گرگان شروع نمود. امامعلی حبیبی، کشتی گیر اسطوره مازندرانی، ملقب به "ببر مازندران" است.[١] وی در حالیکه بیمار بود، موفق به کسب مدال طلای بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۵۶ در وزن ۶۷ کیلوگرم شد. او در دوران حضورش در عرصه جهانی معروف به سریعترین کشتی گیر جهان بود و معروف است که در مسابقههای جهانی تهران موفق شد دو تن از بزرگان کشتی جهان واختانگ بالاوادزه از شوروی و اسماعیل اوغان از ترکیه را مجموعا در کمتر از سه دقیقه ضربهفنی کند.
از سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰ میلادی) در مازندران یک جام معتبر بین المللی به نام او و دیگر قهرمان کشتی ایران عبدالله موحد [***] برگزار می شود.»
او يک مدال طلا در المپيک ، سه طلا قهرمان جهانی و يک طلا بازی های آسيائی گرفت.
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
[**ـ توضيح از هيئت تحريريۀ نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی] ـ در باره جهان پهلوان علامرضا تختی در ويکی پديا، دانشنامۀ آزاد می خوانيم:
« غلامرضا تختی (۵ شهریور ۱۳۰۹ در تهران - ۱۷ دی ۱۳۴۶ در تهران) کشتیگیر ایرانی، و در فرهنگ ورزشی ایران، نماد پهلوانی و فروتنی است.[۱] تختی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به همراه امامعلی حبیبی نخستین مدالهای طلای تاریخ ورزش ایران در بازیهای المپیک را کسب کرد. او با یک مدال طلا و دو مدال نقرهٔ المپیک، دو طلا و دو نقرهٔ قهرمانی جهان و یک طلای بازیهای آسیایی در فهرست برترینهای قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد.[۲] او یکی از سه کشتیگیر ایرانی (در کنار امامعلی حبیبی و عبدالله موحد) است که در تالار افتخارات فیلا قرار دارد.[۳]
مزار تختی در ابن بابویه شهر ری قرار دارد.[۴]...»
«... تختی کشتی را از سال ۱۳۲۵ آغاز کرد. او در سال ۱۳۲۹ در ۲۰ سالگی به عضویت باشگاه پولاد در آمد و زیر نظر حبیبالله بلور کشتی آزاد را به طور قهرمانی آغاز کرد.[۲] و در همان سال نخستین قهرمانی کشور خود را کسب کرد. تختی در رقابتهای قهرمانی کشور طی سالهای ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۸ هشت بار قهرمان کشور شد. او در سال ۱۹۵۱ در مسابقات قهرمانی جهان هلسینکی در دستهٔ ۷۹ کیلو به مدال نقره رسید، وی و سه همتیمیش؛ محمود ملاقاسمی (نقرهٔ ۵۲ کیلو)، محمدمهدی یعقوبی (برنز ۵۷ کیلو) و عبدالله مجتبوی (برنز ۷۳ کیلو)،[۱۲] برندگان اولین مدالهای بینالمللی تاریخ کشتی ایران بودند. او سال بعد در المپیک هلسینکی مدال نقرهٔ خود را در ۲۲ سالگی تکرار کرد. چهار سال بعد در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن در یک وزن بالاتر؛ ۸۷ کیلوگرم، بهتر ظاهر شد و به همراه امامعلی حبیبی نخستین مدالهای طلای تاریخ ورزش ایران در المپیک را کسب کردند. تختی در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۵۹ تهران، ۱۹۶۱ یوکوهاما و ۱۹۶۲ تولیدو به ترتیب به دو مدال طلا و یک مدال نقره رسید. در المپیک ۱۹۶۰ رم هم با ۵ پیروزی با ضربهٔ فنی و یک شکست با امتیاز از عصمت آتلی ترک مدال نقرهٔ وزن ۸۷ کیلو را گرفت. وی که کشتی را از میانوزن آغاز کرده بود با افزایش وزن خود به دستههای بالاتر رفته و از سال ۱۹۶۲ به دستهٔ ۹۷ کیلوگرم پا گذاشت، اما مشخص شد که رقابت در این وزن برای قهرمان پا به سن گذاشته دشوار است و او در المپیک ۱۹۶۴ توکیو با شکست از احمد آئیک ترک و مساوی با سعید مصطفائف بلغار به مقام چهارم قناعت کرد.[۱۳]
وایکینگ پالم سوئدی، عادل آتان ترک، بوریس کولایف روس، پت بلر آمریکایی، دیتریش آلمانی، ویچزیستیوک روس، عصمت آتلی ترک، حسن کنگور ترک، الکساندر مدوید بیلورس از شوروی و احمد آئیک ترک مهمترین رقیبان تختی در ۱۴ سال حضور وی در عرصه بینالمللی بودند.
غلامرضا تختی همچنین سه بار قهرمان کشتی پهلوانی و پهلوان اول ایران شده بود.[۲]»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D8%AA%D8%AE%D8%AA%DB%8C
در همين زمينه ، توجه خوانندگان محترم را به سه لينک زير که مربوط به نوشته هائی درباره المپيک هلسينکی در سال ١٩۵٢ مندرج در مجله تهران مصور می باشد، جلب می کنيم:
www.ois-iran.com/2012/mordad-1391/ois-iran-5988_olympische_sommerspiele_1952_helsinki.htm
www.ois-iran.com/2012/mordad-1391/ois-iran-5989_olympische_sommerspiele_1952_helsinki.htm
www.ois-iran.com/2012/mordad-1391/ois-iran-5990_olympische_sommerspiele_1952_helsinki.htm
[***ـ توضيح از هيئت تحريريۀ نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی] ـ در باره عبدالله موحد اردبیلی در ويکی پديا، دانشنامۀ آزاد می خوانيم:
« عبدالله موحد اردبیلی (زاده ۲۹ اسفند ۱۳۱۸ در بابلسر) کشتیگیر بازنشسته کشتی آزاد میانوزن اهل ایران است. وی با ۶ مدال طلای جهان و المپیک در فهرست مشاهیر کشتی ایران به همراه غلامرضا تختی در رتبه اول و در تالار افتخارات فیلا در جایگاه یازدهم قرار دارد.[۱]...»
«... درخشش موحد از سال ۱۹۶۵ در مسابقات جهانی منچستر آغاز شد که در این رقابتها بالاتر از محمود آتالای (ترکیه) و زاربگ بریاشویلی از شوروی به مدال طلای وزن ۷۰ کیلوگرم دست یافت. موحد پس از آن تا سال ۱۹۷۰ در تمام مسابقات رسمی قهرمان شد و ۵ مدال طلای جهانی، ۱ مدال طلای المپیک و دو مدال طلای بازیهای آسیایی را کسب کرد. در المپیک ۱۹۶۸ او چهار کشتی را با ضربه فنی و سه کشتی را با امتیاز برد. او در سال ۱۹۷۱ در رقابتهای جهانی صوفیه چهارم شد و در بازیهای المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم که آخرین حضور او بود به علت آسیب دیدگی رقابتها را ترک گفت.[۴] پس از این بازیهای موحد از شرکت در کلیه رشتههای ورزش محروم شد. در سال ۱۳۵۷ مشکل ممنوعالخروج بودن او حل شد و توانست به ایالات متحدهٔ آمریکا برود. در آنجا تحصیلات خود را ادامه داد و مدرک دکترای تربیت معلم را اخذ کرد. موحد بعد از محرومیتش برای همیشه با کشتی خداحافظی کرد و حتی پیشنهاد مربیگری تیم ملی کشتی آمریکا را هم نپذیرفت. خود او در این خصوص گفتهاست:
راستش را بخواهید من خیلی دوست داشتم بروم ایران کار کنم، نمیدانم شاید این برای بعضیها خوشایند نباشد، اما من دوست نداشتم چیزهایی را که بلدم به کسی یاد بدهم که برود و ایرانیها را زمین بزند. من این طوری بودم.[۵]»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF
همچنين می توان برای کسب اطلاعات بيشتر درباره چگونگی تعداد شرکت کنندگان در رشته های محتلف ورزشی ، از لينک زير استفاده کرد.:
http://de.wikipedia.org/wiki/Olympische_Sommerspiele_2012/Teilnehmer_%28Iran%29
۴ ـ « کُشتی (ورزش) ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
کُشتی نوعی ورزش است که در آن دو انسان غیر مسلح با یکدیگر گلاویز شده و برای به زمین زدن یا بیتعادل کردن حریف خود تلاش میکنند.
کشتی یکی از قدیمیترین و فراگیرترین ورزشهای دنیا است و احتمالا در دوران ماقبل تاریخ با تغییر شکل در جنگهای تنبهتن و جایگزین کردن مرگ یا صدمات شدید با یک پیروزی نمادین ایجاد شدهاست. شواهد بسیاری از حضور کشتی در تمامی تمدنهای آغازین بشری وجود دارد. البته اولین بار در یونان باستان به یک ورزش واقعی تبدیل و در سال ۷۰۴ پ.م وارد المپیک شد. در المپیک باستان قهرمان کشتی پس از قهرمان پرتاب دیسک مهمترین پهلوان یونان شمرده میشد. داستان رقابت اودیسه و آژاکس که هومر در ایلیاد روایت کردهاست از قدیمیترین و باشکوهترین داستانهای مربوط به کشتی است.
سبکهای متنوعی از کشتی در کشورهای مختلف دنیا تمرین میشود. از مهمترین سبکهای ملی و محلی کشتی میتوان به انواع کشتی با کمربند شامل گلیما در ایسلند، شوینگن در سوئیس، گوراش در آسیای میانه و نیز سومو و جوجیتسو در ژاپن، سامبو در روسیه اشاره کرد.
تقریبا تمام کشورهای دنیا دو سبک المپیکی کشتی یعنی کشتی فرنگی و کشتی آزاد را پذیرفتهاند، تفاوت این دو در آن است که در کشتی فرنگی، که بیشتر در اروپای قارهای محبوب است، گرفتن پائین کمر و استفاده از پا ممنوع است اما در کشتی آزاد کشتیگیران اجازه همین اعمال را دارند. مسابقات این دو رشته زیرنظر فدراسیون بینالمللی کشتی (فیلا) برگزار میشود.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B4%D8%AA%DB%8C_(%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4)
۵ ـ « وزنهبرداری ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
وزنهبرداری ورزشی است که شامل بلند کردن وزنههای مختلف است. در شکل مدرن آن ورزشکار باید دارای قدرت، سرعت، تکنیک، تعادل و هماهنگی در هنگام برداشتن وزنه باشد.
این ورزش از نخستین دوره بازیهای المپیک (۱۸۹۶) جزو رشتههای المپیکی بود. وزنهبرداری در حال حاضر تنها ورزش قدرتی است که در المپیک وجود دارد. وزنهبرداری در تمام کشورهای جهان رواج دارد، اما در کشورهای ترکیه، بلغارستان و یونان ورزشی سنتی است. روسیه، چین، کشورهای اروپای شرقی، و اخیراً ایران [*] اغلب دارای وزنهبرداران درجه یکی بودهاند.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%B2%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C
[*ـ توضيح از هيئت تحريريۀ نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی] ـ محمود نامجو
«محمود نامجوی (۱۲۹۷ در رشت - ۳۰ دی ۱۳۶۸ در تهران) وزنهبردار ایرانی بود که با سه مدال طلا، یک مدال نقره و دو مدال برنز قهرمانی وزنهبرداری جهان و یک مدال نقره و یک مدال برنز المپیک و یک مدال طلا و یک مدال برنز بازیهای آسیایی در دستهٔ خروسوزن (۵۶ کیلو) از پرافتخارترین وزنهبرداران تاریخ ایران است. او همچنین دارای عناوین قهرمانی ایران در رشتههای ورزشی کشتی و زیبایی اندام بود...
عناوین قهرمانی وی از سال ۱۹۴۷ قاهره تا ۱۹۵۸ توکیو بدون در نظر گرفتن مدالهایش در تورنمنتهای داخلی و خارجی به شرح زیر میباشد:
طلای قاهره ۱۹۴۷ ـ کسب عنوان پنجم المپیک ۱۹۴۸ لندن ـ طلای جهانی ۱۹۴۹ لاهه ـ طلای جهانی ۱۹۵۰ پاریس ـ طلای جهانی ۱۹۵۱ میلان ـ طلای آسیایی ۱۹۵۱ دهلی ـ نقره المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی ـ نقره جهانی ۱۹۵۴ وین ـ برنز جهانی ۱۹۵۵ مونیخ ـ برنز المپیک ۱۹۵۶ ملبورن ـ برنز جهانی ۱۹۵۷ تهران ـ نقره آسیایی ۱۹۵۷ تهران ـ نقره بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ توکیو.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF_%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%AC%D9%88%DB%8C
۶ ـ « دو و میدانی ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دو و میدانی از ورزشهای محبوبِ بازیهای المپیک است که شامل دوها، پرشها، پرتابها و رشتههای ترکیبی است.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%88_%D9%88_%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C
٧ ـ « قايق رانی ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
قایقرانی نوعی ورزش و سرگرمی است که با انواع متفاوتی از قایق در رشتههای قایقرانی آبهای آرام، کانو پولو، راندن قایق اژدها، راندن قایق بادبانی، قایقرانی اسلالوم در آبهای خروشان و روئینگ انجام میشود. رشته آبهای آرام شامل رشتههای کایاک و کانوی ۱، ۲، ۳ و ۴ نفرهاست. در حقیقت، مسابقات قایقرانی آبهای آرام، نامی متداول برای دو گونه از قایقها، یعنی کایاک و کانوست. رشته کایاک با حرف و مواد کایاک یک نفره (K1)، کایاک دو نفره (K2) و کایاک چهارنفره (K4) شناخته میشود. رشته کانو با حرف C و مواد کانوی یک نفره (C1)، کانوی دو نفره (C2) و کانوی چهار نفره ( C4) شناخته میشود .
قایق کایاک با پاروی دوکفه، در حالی که قایق ران در وضعیت نشسته قرار دارد، هدایت میشود . قایق رانان قایقهای کانوی کانادایی نیز با پاروهای تک کفه و در وضعیت زانو زده قایقهای خود را به جلو سوق میدهند . پاروها تحت هیچ شرایطی بر روی قایقها متصل نمیشوند، به سخن دیگر، آزادی عمل در آن سلب نمیشود.
مسابقات قایقرانی، ورزشی تکنیکی است که شامل حرکات موزون متقارن (کایاک) یا نامتقارن (کانو) است. این مسابقات را می توان در هر یک از فواصل زیر سازمان دهی کرد.
برای مردان:کایاک یک نفره (K1)، کایاک دونفره( K2) و کایاک چهارنفره (K4).
کانوی یک نفره(C1)، کانوی دونفره (C2) و کانوی چهارنفره (C4).
برای زنان: کایاک یک نفره (K1)، کایاک دونفره( K2) و کایاک چهارنفره (K4).
جدیدا فدراسوین جهانی قایقرانی ICf در نظر دارد رشته کانوکانادایی را هم برای زنان برگزار نماید زیرا در برخی از کشورها مسابقات رشته کانوکانادایی زنان انجام میشود.
هیچ گونه مسابقهای برای مردان و زنان، به صورت مختلط وجود ندارد. فواصل رسمی تایید شده از سوی فدراسیون جهانی قایقرانی(ICF) عبارتند از: ٢٠٠ متر، ۵٠٠ متر،١٠٠٠ متر و ۵٠٠٠ متر که برای مردان و زنان مشابهاست.
مسابقات فعلی، در بازیهای المپیک، در ١٢ ماده، در مسابقات قهرمانی جهان بزرگسالان، در ٢٧ ماده و در مسابقات قهرمانی جهان جوانان، در ١٧ ماده برگزار میشود.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%A7%DB%8C%D9%82%E2%80%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C
٨ ـ کانو ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
«کانو (به انگلیسی: canoe) گونهای از قایق باریک و کوچک است.
کانوها معمولاً با نیروی انسان پیش میروند ولی گاه موتور برقی یا بنزینی هم به آنها وصل میشود.کانوها قایق های کوچکی هستند بدون ستون فقرات که به کمک پارو یا بادبان حرکت می کند.کانوها معمولاً سر و ته نوکتیزی دارند و روباز هستند. اکثر کانوها با رکاب زدن یکنفره یا دونفره حرکت میکنند.
مسابقات کانو آبهای خروشان برای نخستین بار به طور رسمی در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۷۲ مونیخ برگزار شد. این رشته در برنامه بازیهای المپیک ۱۹۷۶ مونترال تا ۱۹۸۸ سئول قرار نگرفت اما در سال ۱۹۹۲ به برنامه المپیک بازگشت.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%88
٩ ـ « مشتزنی ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بوکس یا مشتزنی یکی از رشتههای ورزش رزمی است که در آن دو نفر با ضربات مشت با یکدیگر مبارزه میکنند.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B4%D8%AA%E2%80%8C%D8%B2%D9%86%DB%8C
١٠ ـ « شنا ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
شنا مهارت یا ورزش شناور ماندن و حرکت درون آب است. شنا کردن به معنی حرکت انسان یا حیوان بدون هر گونه کمک خارجی درون آب است. ...
انواع شنا
انواع مسابقات
شنای امدادی
نوعی شنا که چهار نفر به صورت گروهی و به طور امدادی طول مسیر مسابقه را طی میکنند.
شنای استقامت
نوعی مسابقه شنا با مسافتهای طولانی به وسیله انواع شناها که معمولاً در آبهای آزاد صورت میپذیرد.
شنای مختلط
نوعی مسابقه شنا که در آن از چهار نوع شنای مختلف کرال سینه، کرال پشت، قورباغه و پروانه استفاده میگردد.
شنای آزاد
نوعی مسابقه شنا که شناگر برای طی کردن مسیر مسابقه مجاز است از تمامی شناهای موجود استفاده کند.
قوانین شنا در مسابقات
آزاد
منظور از شنای آزاد این است که در مسابقات این شنا، یک شناگر میتواند با هراستیلی که میخواهد شنا کند، مگر در مسابقات مختلط انفرادی یا مختلط تیمی که منظور از شنای آزاد، هر استیلی است به غیر از پشت، قورباغه یا پروانه.
کرال پشت
نوشتار اصلی: کرال پشت
به جز هنگام برگشت، شناگر باید همواره بر پشت قرار داشته باشد. وضعیت طبیعی پشت در شنای پشت میتواند شامل یک حرکت چرخشی بدن باشد بشرط اینکه این چرخش نسبت به سطح افقی، ۹۰ درجه یا بیشتر نشود.
در تمام طول مسابقه قسمتی از بدن شناگر باید سطح آب را بشکافد (یعنی باید قسمتی از بدنش بیرون از آب باشد و بردن تمام بدن به زیر آب مجاز نیست).
به استثنای زمان برگشت که شناگر مجاز است تمام بدنش را به زیر آب ببرد و پس ازاستارت و هر برگشت نیز میتواند این عمل را انجام دهد بشرط اینکه مسافتی را که در زیر آب طی میکند بیش از ۱۵ متر نباشد.
قورباغه
نوشتار اصلی: شنای قورباغه
از آغاز نخستین دستی که پس از استارت و هر برگشت زده میشود، بدن شناگر باید بر روی سینه قرار گیرد و شانههای او با سطح طبیعی و معمولی آب در یک راستا باشند.
تمام حرکات بازوان باید همزمان و در یک صفحه افقی انجام شوند و حرکت متناوب(یک در میان) نداشته باشند
تمام حرکات پاها باید همزمان و در یک صفحه افقی انجام شوند و حرکت متناوب نداشته باشند.
در مرحلهای از حرکت پا که باعث پیشروی و جلو رفتن شناگر در آب میشود، پاها باید چرخش خارجی داشته باشد، پای قیچی، پای کرال و پای دلفین پایین رونده مجاز نیست.
در هنگام برگشتها و پایان مسابقه، لمس دیواره باید با هردو دست و بطور همزمانانجام شود، این تماس میتواند در سطح آب و یا در بالا و یا در زیر آب باشد. تا زمانی که دستها دیواره را لمس نکردهاند شانهها باید در صفحه افقی باقی بمانند.
به هنگام هر دوره کامل یک دست و یک پای قورباغه، قسمتی از سر شناگر باید سطح آب را بشکافد (یعنی قسمتی از سر از آب خارج شود).
شنای پروانه
نوشتار اصلی: شنای پروانه »
« ... در تمام طول مسابقه (به جز در هنگام برگشت) بدن شناگر باید بر روی سینه قرار داشته باشد و از آغاز نخستین دستی که پس از استارت و برگشتها زده میشود شانهها با سطح آب در یک راستا باشند.
هر دو دست را باید بهطور همزمان و در بالای آب به طرف جلو برد و به طور همزمان نیز بهطرف عقب آورد
تمام حرکات پا باید همزمان باشند. حرکات همزمان ساق و کف پا که در صفحه عمودی و به طرف پایین و بالا انجام شوند، مجاز است.
در هنگام برگشتها و پایان مسابقه، هر دو دست باید بهطور همزمان دیواره را لمس کنند. این تماس هم میتواند در سطح آب باشد و هم در زیر یا بالای آب.
قوانین کلی
اگر در یک مسابقه تنها یک شناگر شرکت داشتهباشد، باید تمام مسافت مقرر را شناکند تا واجد شرایط شناخته شود.
یک شناگر باید مسابقه خود را در همان خطی که استارت زدهاست، به پایان برساند.
در مسابقات شنای آزاد یا بخش شنای آزاد مسابقات مختلط، ایستادن به روی کف استخر باعث اخراج شناگر نمیشود اما باید توجه داشت که شناگر حق راه رفتن ندارد.
عبور از خط (طناب) شنا و ورود به خط شنای دیگر مجاز نمیباشد و شناگر خاطی اخراج میشود.
در هنگام مسابقه، هیچ شناگری اجازه ندارد اشیایی به تن کند یا از وسایلی استفاده کند که باعث افزایش سرعت، غوطهوری و یا استقامت او میشوند، (مانند فینهاو...) استفاده از عینک شنا مانعی ندارد.
در هر تیم امدادی، ۴ شناگر شرکت دارند.
در مسابقات امدادی، اگر پیش از این که شناگر داخل آب، دیواره استخر را لمس کند، تماس پای شناگر بعدی با سکوی استارت قطع شدهباشد، خطا محسوب میشود.
جستارهای وابسته
- واتر پولو
- نجات غریق
- شیرجه
- شنای قورباغه
- شنای پروانه
- کرال پشت
- کرال سینه
- شنای سگی
- شنای پهلو
- برگشت سالتو »
: برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%86%D8%A7
١١ ـ دوچرحه سواری:
« دوچرخهسواری پیست ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دوچرخهسواری پیست (به انگلیسی: Road bicycle racing) از رشتههای ورزش دوچرخهسواری است، این ورزش با استفاده از دوچرخه در پیستها، ورزشگاهها و سالنهای مخصوص این رشته انجام میشود.
تاریخ انجام این ورزش به ۱۸۷۰ میلادی میرسد زمانی که دوچرخه در مراحل ابتدایی ساخت آن قرار داشت، کشور انگلستان از پیشگامان برگزاری و انجام دوچرخهسواری پیست است که در شهرهایی مانند بیرمنگام، شفیلد، لیورپول، منچستر و لندن مراکزی برای این رشته ایجاد شده بوده است.
دوچرخهسواری پیست از سال ۱۹۱۲ میلادی وارد مسابقات المپیک شده، همچنین مسابقات زنان این رشته نیز از سال ۱۹۸۸ به مسابقات المپیک اضافه شده است.
مسابقات
مسابقات دوچرخه سواری پیست را می توان به سه خانواده تقسیم کرد:
-
سرعت
- اسپرینت (برگزاری در المپیک)
- تیم اسپرینت (برگزاری در المپیک)
- کایرین (برگزاری در المپیک)
-
نیمه
استقامت
- تعقیبی انفرادی
- تعقیبی تیمی
- دور امتیازی
- مدیسون
- اسکرش
-
سرعتی-
استقامتی
- اومنیوم (برگزاری در المپیک) »
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
١٢ ـ « جودو ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
«جودو (به ژاپنی: 柔道) ( تلفظ راهنما·اطلاعات) (به معنی «طریقت نرمی یا انعطاف») هنری رزمی، ورزش رزمی است که از کشور ژاپن نشأت گرفتهاست. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو است و در سال ۱۹۳۲ توسط فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو پایهگذاری شد. هماکنون محل فدراسیون جهانی جودو در کودوکان ژاپن میباشد. جودو اولین رشته رزمی شرقی است که در المپیک ۱۹۶۴ توکیو وارد المپیک شد.
تاریخچه و فلسفه اولیه
تاریخچه جودو از زندگی موسس آن جدا ناپذیر است. پایه گذار جیگارو کانو یک دانشمند و معلم ژاپنی بود. کانو در یک خانواده نسبتاً مرفه به دنیا آمد. پدرش، جیروسکو، پسر دوّم کاهن اعظم معبد شینتو هیوشی بود. او با کانو ساداکو ازدواج کرد.
درجات فنی
ورزشکاران این رشته، درجات را از Q۱۰ (کیو ۱۰) یا همان کمربند سفید آغاز و با طی مراحل Q9 تا Q1 کمربندهای زرد، سبز، بنفش و قهوهای به درجهٔ دان یا کمربند مشکی میرسند. که کمربند مشکی از دان یک آغاز و تا دان ۱۰ ادامه مییابد.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%88%D8%AF%D9%88
١٣ ـ « ورزش تیراندازی ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ورزش تیراندازی (به انگلیسی: Shooting sport) یک ورزش رقابتی براساس دقت و سرعت است که به وسیله تفنگ (تفنگ، تپانچه و بادی) انجام میشود.
این ورزش در ردهها و رشتههای مختلفی برگزار میشود که در سه وضعیت خوابیده، نشسته و ایستاده برگزار میشود.
تیراندازی از ورزشهای اصلی بازیهای المپیک است و از اولین دوره آن یعنی ۱۸۹۶ میلادی برگزار شده است.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
١۴ ـ تیراندازی با کمان ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
« تیراندازی با کمان یا تیر و کمان فعالیتی است که میتواند به عنوان ورزش یا برای شکار و یا برای جنگ استفاده شود.»
: برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
١۵ ـ « شمشیربازی ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
شمشیر بازی نوعی رشته ورزشی است که دو ورزشکار در آن با استفاده از یک شمشیر با هم مبارزه میکنند. شمشیربازی یکی از پنج رشته ورزشی است که در همه دورههای بازیهای المپیک برگزار شدهاست (چهار رشته دیگر دو و میدانی، شنا، ژیمناستیک و دوچرخهسواری هستند). مسابقات این رشته در سه بخش فلوره، اپه و سابر برگزار میشود که از نظر نوع شمشیر مورد استفاده و قوانین بازی با یکدیگر تفاوت دارند.
شمیربازی معلولان نیز در مسابقات پارالمپیک به صورت شمشیربازی با ویلچر برگزار میشود. در رشته المپیکی پنجگانه مدرن نیز یکی از رشتههای ورزشی شمشیربازی اپه است.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%85%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C
١۶ ـ « تنیس روی میز ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تنیس روی میز یا پینگ پنگ ورزشی است که روی میز انجام میشود و دو یا چهار بازیکن در آن شرکت دارند و هر بازیکن یک راکت دارد و با بهره از آن به توپ ضربه میزند. توپ در این ورزش سبک و توخالی است. جنس میز از چوب و سخت است.»
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%86%DB%8C%D8%B3_%D8%B1%D9%88%DB%8C_%D9%85%DB%8C%D8%B2
١٧ ـ تکواندو ـ از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
« تکواندو (زبان کرهای: خط هانگول: 태권도 خط هانجا :跆拳道) یک ورزش رزمی کرهای و یکی از ورزشهای المپیکی است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزشهای رزمی در سراسر دنیا است.
فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شدهاست.
اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبکهای جنوبی کونگ فو در آن به چشم میخورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت وسرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبکهای رزمی موجود متمایز میکند.
کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل میشود:
- 태 «تِ» = ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط پا
- 권 «کوان»= ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط دست
- 도 «دو» = راه و روش »
برای کسب اطلاعات بيشتر از لينک زير استفاده کنيد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%DA%A9%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88
١٨ ـ برنامه و آخرین وضعیت ورزشکاران ایرانی
ايران در مسابقات لندن در رديف ١٧ جهان قرار گرفت.
http://www.varzesh3.com/olympic.do
١٩ ـ ليست کامل مدال ها در بازی های المپیک تا سال ٢٠١٠
)Ewiger Medaillenspiegel der Olympischen Spiele(
http://de.wikipedia.org/wiki/Ewiger_Medaillenspiegel_der_Olympischen_Spiele
تاريخ انتشار در سايت سازمان سوسياليستهای ايران در روز سه شنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۴ اوت ۲۰۱۲
آدرس لینک به این صفحه:
http://www.ois-iran.com/2012/mordad-1391/ois-iran-1170_olympike_2012_OIS.htm