نشريه اينترنتي جنبش سوسياليستي
نشريه سازمان سوسياليست هاي ايران ـ سوسياليست هاي طرفدار راه مصدق

www.ois-iran.com
socialistha@ois-iran.com

 

ترجمه نامه سرگشاده خانم پرستو فروهر به جامعه بين المللی حقوق بشر

آقای احمد رناسی نسخه ای از نامه سرگشاده خانم پرستو فروهر به جامعه بين المللی حقوق بشر رابرای عده ای از ایرانیان از جمله ما ارسال داشته اند.   محتوی آن نامه که بزبان آلمانی نگارش یافته است بيانگر دلايلی است که چرا خانم فروهر، با وجود اينکه قبلا دعوت آن جامعه را بعنوان يکی ازسخنرانان نشست ساليانه آن تشکيلات پذيرفته بود،حاضر نمی شود بعنوان سخنران در آن نشست شرکت نمايد.  

در کنار تبليغاتی که در باره نشست جامعه بين المللی حقوق بشر(در شهر بن ـ آلمان) انجام می گيرد، اصولا به اين موضوع  اشاره نمی گردد که خانم پرستو فروهر، اگرچه رسمأ بعنوان سخنران به آن نشست دعوت شده بودند،اما بخاطر اعتراض به چگونگی شيوه کار جامعه بين المللی حقوق بشر و حضور ناگهانی  آقای رضاپهلوی بعنوان سخنران، در آن نشست شرکت نکردند.از این رو ما تصميم  گرفتيم که متن نامه سرگشاده خانم پرستو فروهر را به زبان فارسی ترجمه کنيم و آنرا بضميمه متن اصلی که بزبان آلمانی است ، برای اطلاع افکار عمومی انتشار دهيم.

چقدر تعجب برانگيز و ناراحت کننده است که در نشست ٢٧ مارس  ٢٠١٠  جامعه بين المللی حقوق بشر در شهربن ـ آلمان، فردی در بين حاضرين آن نشست حضور نداشته است که احساس مسئوليت کند و بخود جرأت دهد تا برای  آقای رضاپهلوی توضيح دهد که پايمال شدن حقوق بشر در وطنمان ايران از مقطع تاريخی سرنگونی رژيم وابسته به امپرياليسم شاه، يعنی از فردای ٢٢ بهمن ١٣٥٧  شروع  نشده است و نیز يادآور شود  فردی که حاضر نشود پايمال شدن حقوق بشر و جنايات دوران رژيم استبدادی محمدرضاشاه پهلوی را همچون پايمال شدن حقوق بشر و جنايات دوران رژيم جمهوری اسلامی  محکوم نمايد، نمی تواند خود را طرفدار حقوق بشر، جامعه مدنی و نظام مردمسالاری بداند، بلکه قصد دارد از وضعيت کنونی حاکم بر جامعه ايران ، به نفع منافع شخصی خود سوء استفاده نمايد!!

هيئت تحريريه نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی ـ نشريه سازمان سوسياليست های ايران ـ سوسياليست های طرفدار راه مصدق

١٤ فروردين ماه ١٣٨٩ ـ  ٣ آوريل ٢٠١٠

socialistha@ois-iran.com

*****

به جامعه بين المللی حقوق بشر  

خانمها و آقايان بسيار محترم

جامعه بين المللی حقوق بشر در روز جمعه ١٩ مارس [٢٠١٠]*  دعتوتنامه ای برای شرکت در يک کنفرانس مطبوعاتی ماقبل نشست ساليانه خود منتشرنمود. اين [ کنفرانس مطبوعاتی ] که می بايستی قبل از نشست [ساليانه] برگزار می شد. يکی از موضوعات آن می بايستی وضعيت حقوق بشر در ايران باشد. تازه از طريق اين دعوتنامه، بهت زده دريافتم که «شاه زاده رضا پهلوی» اين جلسه را با يک سخنرانی درباره « ايجاد يک جامعه مدنی در ايران» افتتاح خواهد کرد.

من از اين اطلاعات کاملا جديد حيران و متعجب بودم. بالاخره تصميم گرفتم که قرار قبلی ام داير بر شرکت [در اين جلسه] را لغو نموده و دلايل اين امر را مختصرأ اعلام دارم:

درهفته سوم [ماه] فوريه [٢٠١٠] دعوتی از شخص من انجام گرفت تا در اين نشست درباره « آزادی هنردر چارچوب جمهوری اسلامی ايران» سخنرانی نمايم.از ابتدا بمن اطلاع داده بودند که چارچوب نشست و سخنرانان دعوت شده مشخص شده اند. اعلام آمادگی ام [ برای شرکت در اين نشست] برپايه اين چارچوب از پيش تعيين شده انجام گرفت.

همچنين اين تغيير مهم در [ ليست ] افراد شرکت کننده در کنفرانس از پيش بمن اطلاع داده نشد و من از طريق ديگران از اين تغيير اطلاع يافتم، اين [شيوه کار] بنظر من در مرز  فريب است و اين احساس بمن دست می دهد که مورد فريب قرار گرفته ام.

من در پشت [ پرده ] اين عمل جنجالی ، بی توجهی سياسی و کمبود اعتماد پذيری مشاهده می کنم. چنين عملی اعتبار سخنرانان را بسختی خدشه دار می کند و حق تصميم گيری آزادشان را تضعيف می نمايد.

بدون آنکه بخواهم فضل فروشی نمايم، می خواهم خاطرنشان کنم که سازمانهای حقوق بشری بخودی خود هدفی نبوده، بلکه مشروعيت خود را با دفاع از حقوق اساسی انسانها و بطور ساده با مراعات  ساختارها و روندهای دمکراتيک کسب می نمايند. موضوع نقض حقوق بشر نبايد به لابی ايسم سياسی تنزل يابد.

در راه طولانی و پر درد روشنگری جنايت سياسی در مورد والدينم پروانه و داريوش فروهر ، شخصأ هميشه مراقب بوده ام تا در خدمت ساختارهای قدرت قرار داده نشوم، و با پافشاری دائمی بر استقلال و شفافيت مانع سوء استفاده سياسی [ديگران] از شخص خودم شده ام.

از آنجا که طرز رفتار  جامعه بين المللی حقوق بشر را در تناقض آشکار با اين اصول مجاز می بينم، از شرکت در اين کنفرانس خود داری خواهم کرد.

بخود اجازه می دهم که اين موضع خود را بصورت بيانيه ای علنی منتشر کنم.

باميد آنکه اين انتقاد را عميقأ بپذيريد

با سلامهای  دوستانه

پرستو فروهر

ـــــــــــــــــــــــــ

* ـ ما ( هيئت تحريريه نشريه اينترنتی جنبش سوسياليستی ـ نشريه سازمان سوسياليست های ايران) واژه های بين کروشه ها [ ] را بخاطر رسا شدن ترجمه فارسی به متن نامه سرگشاده اضافه کرديم.

From: Parastou Forouhar

To: kampagnen@igfm.de ; presse@igfm.de

Sent: Monday, March 22, 2010 12:28 PM

Subject: meine ABSAGE ----Jahresversammlung der Internationale Gesellschaft für Menschenrechte

An: Internationale Gesellschaft für Menschenrechte

Sehr geehrte Damen und Herren

Im Vorfeld ihrer Jahresversammlung hat die Internationale Gesellschaft für Menschenrechte am Freitag den 19. März eine Einladung zur Pressekonferenz verschickt. Diese soll im Vorfeld der Versammlung stattfinden. Einer der Themen sollte die Situation der Menschenrechte im Iran sein. Erst aus dieser Einladung entnahm ich konsterniert, dass „Prinz Reza Pahlavi“ die Runde mit einem Beitrag zum „Aufbau einer Zivilgesellschaft im Iran“ eröffnen wird.

Ich war von dieser ganz neuen Verlautbarung verwirrt und befremdet. Schließlich entschloss ich mich meine zunächst zugesicherte Teilnahme zurückzunehmen und die Gründe dafür kurz offen zu legen:

Die Einladung an meine Person als Referentin bei dieser Versammlung über „Freiheit der Kunst im Rahmen der Islamischen Republik Iran“ zu sprechen, erfolgte in der dritten Februarwoche. Schon zu Beginn, wurde ich darüber informiert, dass der Rahmen der Veranstaltung und die eingeladenen Referenten feststünden. Meine Zusage basierte auf diese vorgegebene Rahmenbedingung.

Dass ich über diese schwerwiegende Änderung der Besetzung der Konferenz auch nicht Vorfeld informiert wurde sondern sie über Dritte erfahren musste,  grenzt aus meiner Sicht an Täuschung und ich kann mich des Gefühls nicht erwehren, dass ich hintergangen worden bin.

Ich sehe hinter dieser Sensationsaktion eine politische Unachtsamkeit und einen Mangel an
Seriosität. Dieser Vorgang untergräbt auf eine drastische Art die Integrität der Referenten und unterläuft ihr  Recht auf Entscheidungsfreiheit.

Ohne belehrend wirken zu wollen, möchte ich doch anmerken, dass Menschenrechtsorganisationen nicht einem Selbstzweck dienen, sondern ihre Legitimation daraus gewinnen, die Grundrechte der Menschen zu verteidigen und die demokratischen Strukturen und Prozesse ganz selbstverständlich zu beachten. Das Thema der Menschenrechtverletzung darf nicht zum politischen Lobbyismus verkommen.

Ich persönlich habe im Laufe meines langen und schmerzvollen Weges im Kampf um die Aufklärung des politischen Verbrechens an meinen Eltern, Parvaneh und Dariush Forouhar, immer darauf geachtet, mich nicht von den Machtstrukturen einvernehmen zu lassen und habe mich vor dem politischen Missbrauch meiner Person dadurch geschützt, dass ich stets auf Selbständigkeit und Transparenz beharrte.  

Da ich die Vorgehensweise der IGFM im klaren Widerspruch zu diesen legitimen Grundsätzen sehe, werde ich diesen Konferenz fernbleiben.

Ich erlaube mir, diese meine Position als offene Erklärung zu verbreiten.

In der Hoffnung, Sie nehmen sich diese Kritik zu Herzen,
verbleibe ich,

mit freundlichen Grüssen
Parastou Forouhar