|
||
خاک مرا به باد مده
گر شعله های خشم وطن / زین بیشتر بلند شود
پر گوی و یاوه ساز شدی، / بی حد زبان دراز شدی
هرجا دروغ یافته ای / درهم چو رشته بافته ای
باد غرور در سر تو، / کور است چشم باور تو
بر سر کله گشاد منه، / خاک مرا به باد مده
بس کن خروش و همهمه را، / در خاک و خون مکش همه را
سیمین بهبهانی
|